Reisverslag sleepboot "HYLKE" 2005

Wolfsburg

We gaan verder en verlaten Minden na een nog even flink inkopen te hebben gedaan. Binennkort gaan we het oude Oosten in en we weten niet wat ons in die "Neue Bundesländer" allemaal te wachten staat.
Na een korte tussenstop in Hannover waar we in een zijkanaal rustig overnachten en bij de gasolieboer onderhandelen over de prijs maar als goede Hollanders "wel kijke nie kope", varen we door naar Wolfsburg, de stad van VW. Alles is hier Volskwagen, de ene kant van het kanaal is voor de VW fabrieken en de andere kant is de stad. Erg druk, erg warm en er loopt een trap met rollenbanen over het station de stad in. Overal staan mannen met porto's in keurig donker kostuum en iedereen die de kant van VW uitgaat wordt gefouilleerd. VW is enorm, immens, een kathedraalgrote ontvangsthal, een appelvormig gebouw waar het museum is ondergebracht en de vier pijpige energiecentrale die nog uit de tijd van Adolf moet stammen. We verbazen ons over de vele honderden toeristen die de fabrieken komen bezoeken en in grote kuddes worden rondgeleid.
Ik moet twee maal de warmte door naar Dr Scmidt de dierenarts. Chip heeft problemen en na een kleine ingreep ben ik weer 65 eurie armer, maar ja, dat hoort er nou eenmaal bij, kijken hoe het verder gaat. Wat een warme dag. pfff, maar morgen gaat het weer regenen. Het weer is hier krankjorem, de een dag kan 20 graden met de andere verschillen. We komen op de terugweg hier nog langs en gaan dan wat uitgebreider de moderne stad verkennen.

Magdeburger-kreuz

Volgende dag weer verder, we willen eerst naar Berlijn en op de terugweg kijken we hoeveel tijd we over hebben voor de bezienswaardigheden oderweg. We liggen een week voor op schema dus dat geeft ruimte.
We volgen het saaie en lange kanaal verder, passeren de voormalige DDR grens en verbazen ons erover dat er absoluut niets meer van te vinden is. Geen prikkeldraad, geen wachttorens, geen kades en controlehuisjes, niks meer, Het is een groot Nuturschutzgebiet geworden waar de vogeltjes nu de baas zijn.
Dan komen we aan bij het Magdeburger Kreuz. Hier zijn nog steeds werkzaamheden in volle gang. Het kanaal wordt per "abscnitt" van 5 km opgeknapt. Overal liggen werkvaartuigen en staan bulldozers de oevers bij te werken.

Foto: links het hebewerk Rothensee, rechts het ernorme aquaduct

Voor ons ligt het reusachtige nieuwe aquaduct, rechts de nieuwe spaar-sluis naar de Elbe en even verder het oude schiffshebewerk. Dat oude Rothesee hebewerk is een stalen bak die zichzelf langs enorme spindels naar boven draait. Waterverlies heb je op deze manier natuurlijk niet. Maar de bak is te klein en verouderd. Vroeger moest je via deze bak naar de Elbe, dan een paar km stroomaf en dan weer door een sluis naar boven naar het kanaal om verder naar het oosten te komen. De stad Magdeburg ligt aan de Elbe maar dan een flink stuk stroomopwaarts.
We knopen vast aan een van de ligplaatsen, je kunt hier langs het kanaal overal ligplaatsen vinden, ze zijn goed aangegeven. Het aquaduct is vorig jaar october geopend en je kunt nu door die brede goot varen, hoog over de Elbe heen. Die rivier staat vaak zo laag je zomers nog maar met 90cm diepgang kunt varen. De vele Poolse en Tsjechische boten en duwstellen die hier passeren hebebn een diepgang van 1m70 op dit moment, en het water is vallende! Ze gebruiken de nieuwe Spasschleuse om naar de Elbe af te dalen. Dat gaat in 4 trappen, waardoor 60% van het schutwater kan worden hergebruikt. Mooi nieuw systeem wat we vaker bij nieuwe sluizen tegenkomen.

De volgende morgen varen we het aquaduct over ( 2 km lang, 1000m over uiterwaarden, 1000m over de Elbe) na ons gemeld te hebben via vhf 26 die het verkeer regelt en even verder varen we de nieuwe sluis in die ons naar het Elbe-Havelkanaal brengt, dat is de voortzetting van het Mittellandkanaal.
De fonkelnieuwe sluis brengt ons in 4 stappen meer dan 18 meter! naar beneden en voor het eerst hebben we hier drijvende bolders. Die hebben we nog nergens gezien hoewel we al een paar 9 en 14 meter sluizen hebben gehad.
Dan door naar een dorp met de naam Genthin, een plek op de kaart die ons nog lang zal heugen. Hier maken we echt kennis met de oude DDR mentalitiet. Het volk is dom, angstig en achterbaks zei me een man die hier voor zijn werk naar toe is verhuisd. Wij leggen aan een kade aan die op de kaart staat aangegeven als sportboot liegstelle -en- fahrgastschiffe en de volgend morgen om 8 uur, jawel hoor, de wateragent in vol ornaat komt ons de les lezen en 5 boten krijgen een bekeuring, De regeling is vorig jaar gewijzigd dus we zijn de klos.. hehe..

De lui blijven achterdochtig, we worden naar een plek op 800m van het dorp verwezen en de boten worden op de foto gezet De volgende dag varen ze weer in de buurt en hangen net zo lang in de buurt rond tot ze er zeker van zijn dat we vertrokken zijn. Later horen we van ander bootjesvolk eenzelfde verhaal. Ook een bekeuring, ook die achterdocht. Stom dorp. Alle is hier volgens de oude norm, grauw grijs en vervallen. De slager heeft alleen worsten en verder zowat niks, de bakker heeft niet eens een snijmachine voor zijn zware brood.. Niks te missen, dit dorp slaan we volgende keer over.


Maar de omgeving langs het kanaal wordt steeds mooier. We varen vaker door goed afgebakende vaargeulen over grote meren. We komen nu in de buurt van de rivier de Havel en het komende gebied bestaat uit een aaneenschakeling van grote en kleine meren. Friesland zou je hier niet terug vinden zo grootschalig is het gebied hier wat ons naar Berlijn zal voeren.
We komen aan in de stad Brandenburg, hier ligt 1000 jaar historie op ons te wachten.

fj