Reisverslag sleepboot "HYLKE" 2005

Münster

Na Bad Essen vinden we nog een goed aanleg bij een dorpje met de naam OberSteinbeck. Behalve een klein winkeltje is hier niks. Maar de omgeving is prachtig en we fietsen en snorren vele kilometers. Prachtig, hier en daar een gezellig dorpje, veel restaurantjes langs de fietspaden, schuilhutten voor als het regent en een afwisselend landschap. In de omgeving kun je "kuren" in Bad Steinbeck in een zwavelbad.. brrr..
In het dorp heerst een ware zonneenergie rage. Vele huizen hebebn een groot anatal panelen op hun dak en iemand heeft zelfs ene docu-centrum gemaakt met infoborden en een display wat de productie in Kw uur aangeeft. Heel apart..

Foto: Links een van de vele goede aanlegplaatsen, rechts een zeer gelukkige scheepshond..

Op naar Münster. We varen de laatste kilometers van het Mittelandkanal tot aan de kruising van het Dortmund-Emskanal (DEK) bij Riesenbeck. Hier zijn weer grote werken in het kanaal aan de gang. Baggeren en verbreden, damwand slaan etc. Hier en daar zelfs een liplaats met een stroompaal. Noteren, voor een eventuele volgende keer..
We gaan bakboord uit richting Dattlen en na de sluis varen we de mooie stad Münster binnen waar we een ligplaats vinden in de Stadhafen II. Ligt een beetje onrustig omdat de schepen op het kanaal behoorlijk wat "schwell" veroorzaken, maar daar wen je aan.
Het oude havenkwartier met zijn vervallen pakhuizen ondergaat een complete metamorfose. Minstens de helft is al verbouwd of vernieuwd en er ontstaat hier een enorm uitgaanscentrum met bioscopen, theater, vele terrasjes etc.
Kunstenaars vinden atelierruimte in de oude pakhuizen en we zien hier ook veel daklozen rondlopen met grote bierflessen in dde hand. Ze wonen in lege containers, bedelen hun kostje bij elkaar en we horen een schipper via de marifoon aangifte doen bij de Wasserschutz die hier overigens erg alert is en wel 7x per dag de haven door komt varen.
We maken er een paar prettige dagen van, hoewel het smoorheet is en de halve bevolking langs en in het kanaal ligt. Men zegt wel dat het DEK het grootste zwembad ven Duitsland is en gezien de waterkwaliteit en de vele zwemmers die we onderweg zien zou dat best wel eens zo kunnen zijn.
De stad is prachtig maar erg druk. We moeten de fietsen ergens parkeren en ons door de massa heen een weg zoeken langs de vele bezienswaardigheden. Overal bedelaars tot in de kerkportalen toe!

Langs de Bogenstrasse, die loopt inderdaad als een halve boog, staan prachtig bewaarde 16e eeuwse huizen en ouder, met overdekte voorportalen, ondersteund door stenen bogen. Hier vind je vele kleine winkels en horeca. Er is ook een "Niederländerhaus" in oude stijl.
Er is hier zoveel te zien dat je dagen nodig hebt om alle lokaties af te lopen. Het voert van de grote Dom, naar Rathaus, musea, het grote slot en ga zo maar door.
Op de foto: links en rechts de typische huizen met voorportalen waarin winkels etc, midden het beroemde Astronomische uurwerk in de Dom, geeft niet alleen de tijd aan maar ook de kalender tot 2071. Gebouwd in de Middelleeuwen! Het is een fascinerend mechanisme met draaiende planeten en verschuivende maandaanduiding. Zeer gecompliceerd geheel en onder dat uurwerk zit er nog een waar alle kerkelijke feestdagen en heiligen en nog veel meer mee worden aangeduid. Moet je gezien hebben.

Lüdinghausen

We breken weer op en varen verder in zuidelijke richting het DEK verder af. Omdat we genoeg tijd hebben stoppen we na een 30 tal kilometers in een klein haventje bij het dorp Lüdingshausen. Er zijn veel minder ligplaatsen langs dit kanaal, wel mag je overal op de keien liggen maar dat doen we maar niet. Hier liggen we aan een stuk diepe damwand en we hebben alles wat we nodig hebben, stroom, water, bier en zo.
De havenmeester is zo vriendelijk om ons met de auto naar de stad te brengen en op te halen voor een laag tarief. Daar betaal je geen taxi van.. De stad is erg gezellig, het is net markt en we kunnen goed inkopen doen. Behalve vele winkels ook een paar heel oude huizen en er liggen op loopafstand twee echte kastelen die de moeite waard zijn. We besluiten een wandeling te maken naar de bekende "Wasserburch Vischering", een populaire lokatie waar dagelijks vele toeristen komen. Ze organiseren hier ook middeleeuwse feesten met schranspartijen, heksenverbranding, ridderspelen en noem maar op.
Het is een imposante burcht die binnen een tweetal verdedigingsringen staat. Eerst een versterkte buitenmuur met dikke poorten, dan een slotgracht met enorme karpers!! en ben je binnen dan sta je op een binnenplein waaromheen ook de nodige stelligen zijn. Dus, denk je als aanvaller binnen te wezen krijg je op dat plein ook nog de keien op je kop! Wij niet, er is een terrasje en we nemen een flink glas koude "Rolinck" om in de hitte bij te komen. Best aardig gelukt hier, vooral die heksenverbranding lijkt me wel leuk !!

Op de foto hierboven: links een poort in de kleuren en strepen van de Droste's, de eigenaren van het kasteeel. He.. waar heb ik die naam eerder gehoord ;-)) Midden staat een ijzeren Heinrich op wacht in de ingang van het restaurant, rechts een bronzen beeld van de bekendste kastelein van Lüdinghausen. Hij was befaamd om zijn kennis van de lokale Weinbrand, een soort Cognac. Vandaar die prachtige volle neus!


De havenmeester rijdt ons in zijn auto door de omgeving en het is hier ook goed van eten en drinken gezien een paar heel aardig gelegen restaurants met namen als "Drei Linden" of de "Kastanienbaum" wat duidt op bij de bevolking bekende lokaties.
We hebben het hier weer goed en we kunnen de hitte beter aan dan vroeger in het Franse. Het kanaalwater is lekker koel, er is altijd wel wind en de zwemtrap hangt uit in het schone lichtblauwe water. De vaart is rustig, veel Nederlandse schepen, veel minder Polen en Tsjechen dan we verder in het Oosten zagen en natuurlijk Duitse kanaalschepen met die prachtige langzaamlopers. Ze letten hier wel goed op en stoppen keurig af bij haventjes en zo. De Wasserschutz maakt kennelijk indruk!

Op de foto rechts zien jullie wat ik zelf zag toen ik mijn kop spiegelde in een etalageruit! Hier helpt geen kuuroord tegen, zelfs geen plastische chirurgie. Ach.. ik doe het er maar mee.

Morgen varen we weer, eerst naar dat oude Schiffshebewerk in de buurt van Datteln en dan dan het kanaal in om via Dorsten in Wesel terecht te komen. Dan zijn we alweer bijna thuis na een leerzame verkenningstocht in wat voor ons een nog onbekend vaarwater was.

fj