De summiere harde cijfers en letters weerhouden mij er niet van het toch nog iets uitgebreider te vertellen, dus eenmaal in de afvaart onder Born vertel ik Henk over de reizen in de 60er jaren die ik samen met mijn broer deed op een motorscheepje van 100 ton.
Dat we met een uitgelopen lager strandden onder sluis Born net nog op tijd een touwtje vast konden krijgen op de achterste paal.
Ook dat we voor “10” gulden een sleepje kregen naar Maasbracht, en we dus nog moesten schutten in Roosteren, ach wat is dan 50 jaar dat het nu geleden is, of het gisteren was.
Losgeslagen opgeschoten jongens van 16 en 18 jaar, eindelijk onder het strakke regime van thuis uit, zwaaiend naar iedere meid die op ons pad kwam, (nog niet helemaal verleert), al zijn ze nu wel iets ouder, en luisterend naar Triny Lopez, de Beatles Marianne Faithfull en andere.
Nu nog herinneren sluiswachters woningen over de linkeroever aan de locatie waar eens sluis Roosteren was, met een onderwater verdwijnende deur net als de oude kolk te Maasbracht.
En dan weer terug in de realiteit ontpopt zich het moderne sluizencomplex, wat net als zovele waterwerken nog steeds in ontwikkeling is:
Onder de sluis om 17.00 uur vinden we nog een zelfde schip als wat ik het laatst bevaren heb, een kleine Fransman alleen is deze verlengd:
We zijn om 18.00 uur geschut te Heel, vinden nog tijd voor een foto van Kessel:
en draaien om 20.00 de haven van WSV Poseidon in waar een goede kennis ons welkom heet met een heerlijk bakkie troost, dat was wel nodig na zo’n dag.
We liggen vroeg te kooi want opnieuw zullen we morgen een slag moeten maken, willen we zaterdag niet te gek laat thuis komen.
Nog een kan gasolie in de tank gegooid, en om 09.30 weer op de Maas en vinden een klare sluis Belfeld, waarom er geen foto’s zijn dit lange stuk weet ik niet, misschien accu opladen, of camera bijna vol.
De eerste foto komt pas weer te voorschijn op het MaasWaal kanaal, maar dan hebben we sluis Sambeek om 15.10 uur al weer een kleine 2 uur verlaten.
Het is het schip van de aalmoezenier wat jaren een uitvalsbasis had te Geertruidenberg.
Jullie begrepen al dat we via de Waal wilden, dat schoot met de stroom mee wat beter op dus tijdwinst in een toch al zo krap tijdsbestek.
De Vrijbuiter steekt het kopje op de splitsing MaasWaal kanaal-Waal om 17.45 uur buiten, nadat we ons gemeld hadden aan post Nijmegen, die vertelt dat er op 500m een afvaart is en de volgende op 1000 meter:
Wij melden dat we de linker oever vasthouden tot beider afvaart voorbij is en zullen dan oversteken, melden ook nog dat we stand by blijven, aan de antwoorden kon je horen dat ze blij waren met ons nautisch taalgebruik, kort en duidelijk.
Ook dit hoort volgens mij bij goede voorbereidingen en veiligheid op het water, en ook de Vrijbuiter danst af en toe als zo’n tegemoetkomer een flinke hekgolf nalaat:
En met een lekker ebbetje sluit ik dit stukje weer af:
Groet, Willem.