van beroeps naar recreatief

Hier ontstaan de diepste gedachten...

Moderators: sailor wim, frank

Plaats reactie
Gebruikersavatar
Cees
Berichten: 102
Lid geworden op: za dec 01, 2007 10:51 am
Locatie: Meppel
Contacteer:

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door Cees »

schipper-willem schreef:Maar........ ik heb geduld! in Nigeria is de brandstof nu subsidieloos, en betalen ze nu ineens van 0,30 nu 0,70 eurocent de liter, dat zou voor ons nog te doen zijn, wij betalen het dubbele.
Groeten, Willem.
Dat dubbele klopt, da's accijns. Dat kan er natuurlijk best af, maar moet dan weer op een andere manier geïnd worden. Ik ben ook nogal argwanend t.o.v. de huidige "milieuvriendelijke" belastingvrije autootjes. Je kent de reclame wel: "Geen bijtelling". Allemaal goed en wel. Hoe lang kan dit duren? De overheid (dat zijn wij) mist dadelijk heus wel die inkomsten. En wie zijn dan de lul?
gr. Cees
de maker van Vaartips Nederland kennisbank voor pleziervaart en scheepvaarthistorie.
Wybe-M
Berichten: 25
Lid geworden op: di dec 04, 2007 9:15 pm
Locatie: Den Helder
Contacteer:

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door Wybe-M »

Mooie verhalen!
Ik liep wat achter.
Van die Katharen in Carcassonne heb je niks meer gevonden. Die zijn grondig uitgemoord.
Mooi he die sluizentrap in Beziers. Het mislukte, bijzondere hellend vlak daar nog gezien?

Deed me deugd de beide mooie foto's van een historische britse reddingboot tegen te komen.
Info over ex-reddingboten / reddingmonumenten / ex-mrb Dorus Rijkers (1923) / Opa Dorus Rijkers : www.dorusrijkers.nl
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

Wybe,
Het was die dag een beetje een haastklus, eigenlijk zouden de vrouwen niet meegaan, dus die moesten we overhalen, en dan schiet een uitgebreide bezichtiging er al gauw bij in.
En bij toeval vonden we die reddingsboot, in de haven van de camping, wel in Watermouth in Engeland.
Groet,Willem.
Afbeelding
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

En dan ben ik zo moe, dat ik blij ben dat de Vrijbuiter te water kan,en hier een uitgebreide serie, om te beginnen:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

En de zelfde locatie anderhalf jaar eerder:

Afbeelding

Wel heeeel spannend, ben ik niets vergeten, of is het wel allemaal dicht!

Afbeelding

Afbeelding

De doop van de Vrijbuiter:

Afbeelding

Lek tie nog of……gelukkig potdicht:
Daar feesten we dan ook op van de taart, meegebracht door de schoonzus! en start de Mercedes in een keer, of er nooit wat gebeurd was:

Afbeelding

En dan HET plaatje van het jaar(voor mij in ieder geval)

Afbeelding

nog een:

Afbeelding

en dan gaan we echt:

Afbeelding

Afbeelding

Want een schip op de kant is een baken in de rivier, (vrije interpretatie):

Afbeelding

Zo voeren we naar onze vaste stek, om verder te werken aan de buitenkant, ik wilde voor de zomer het restant graag in de verf, in ieder geval het nieuwe werk, en de beschadigingen.
Ook binnen was het nog een complete bende in de kajuit, en ging aan het isoleren vanaf de vloer,met steenwol,naar mijn mening altijd beter dan ervoor, toen zat er niets.
Als eerste kwam het smeersel, consistent vet met anti roestolie, roeren tot een smeerbaar geheel, en na opmeten het steenwol, met de zilveren rug omhoog, dus naar binnen, de wol zo op het vet geplakt.
Daarna was er nog hout, oude vloerdeeltjes van vurenhout, die ik allemaal klem tussen de spanten heb verwerkt, als of je in een houten schip zat, leek het wel met de rondte in de kim.
Varen! ja dat deden we ook nog, de watertank werd ook teruggeplaatst en aangesloten, en professories werd een drinkwater tappunt in de kajuit neergelegd.
Nadat ik een nieuwe warmtewisselaar had gemonteerd, en voldoende proviand ingeslagen,
monsterde de bemanning, bestaande uit Henk, zoon Tim en dit persoontje op 8 juni aan.
De reis ving aan over de Merwede, de Noord, Nieuwe Maas, naar de Parksluizen waar we tegen half vijf ons melden, het werd de kleine sluis, aangezien daar geen spertijd geld.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

We hebben naar de collega’s gezwaaid en zijn vervolgens naar het Bergse verlaat gevaren, om onze droom, ook eens over een aquaduct te varen, te verwezenlijken, helaas dubbel rood:

Afbeelding

Afbeelding

zodat we in dat gebied, wat er vredelievend uitziet toch in een der drukste stukjes verkeer van Nederland bevonden, het Kleinpolderplein:

Vroeg rust en veilig op de palen, maar ook wij konden daardoor ook niet aan wal, wat resulteerde in het bereiden van het diner, en boek en kaart bestudeerde voor morgen.
Dit was ook het vroegere vaargebied van de Vrijbuiter met de vorige eigenaar, maar door de
“kieluitbreiding “was het niet mogelijk om verder dan de Hennipsloot te varen, daar de diepte erna 90 cm bedraagt.
De volgende dag, ging de sluis al om 8.45 uur open, daar we dan aan konden sluiten op de opening van de Irenebrug, dus dank voor de sluiswachteres, die ons vlot door schutte.
Om 9.30, na de tegenvaart, door de Irenebrug, en voeren door het mooie Hillegersberg, met op nieuw wijds uitzicht over de polders, en als vanzelf voeren we onder deze brugjes, die ook niet al te hoog zijn, de Rottemeren op.

Afbeelding

Ondanks mijn werk daar kort bij is, was het allemaal nieuw voor ons, en koersten we over de meren, op de sluis aan die ons zou afschutten naar de Hennipsloot.



Afbeelding

Zo voeren wij als het ware boven de polder uitgetild, naar Zevenhuizen, waar we een moment dachten, dat de vaarweg ophield, maar niets was minder waar, wel was het erg smal, met overhangende begroeiing:

Afbeelding

Door Zevenhuizen stond de motor in de stationaire stand, het leek wel of er allemaal oude wijven onder het schip de snelheid remden, nog geen 3 km en al een zuiggolfje.
Een impressie van een oer Hollands gebeuren:


Afbeelding

Afbeelding


Afbeelding


Afbeelding


Afbeelding

We waren zomaar over het A20 aquaduct heen, waar Tim peilde hoe diep het nu eigenlijk wel was, en ontdekten meer water dan gedacht, vandaar geen foto´s, wel weer van het kleintje te Nieuwerkerk aan de IJssel:

Afbeelding

en we ook onder het spoor door voeren:

Afbeelding

Maar weer verder met het weide land :

Afbeelding

en na nog een brug

Afbeelding

voeren we de oude sluis door zonder schutten:

Afbeelding

Het begon flink te regenen waardoor de foto van het schutten in het water viel aan de Snellesluis om de Hollandse IJssel op te draaien naar Gouda, waar we via de Mallegatsluis binnen voeren, en een plekje vonden aan het Regentessenplantsoen.

Afbeelding

Woensdag 10 juni de derde proefvaartdag die begint in Gouda, en via de Mallegatsluis varen we bakboord uit naar de waaiersluis en schutten de gekanaliseerde Hollandse IJssel op, een bekend plekje, er zijn daar al eens televisie opnamen geweest, waarin de Vrijbuiter nog een bijrol vervulde.
Tim viert echt zijn vrije dagen, en komt pas tegen Montfoort z’n hoofd uit het raam steken,
daar we een pitstop maken voor de lunch,als de motor stopt is Tim dus wakker.
Even een gedeelte van het dorp bewandelen, voor enkele boodschappen, en nemen op de terugweg aardbeien mee van het fruitstalletje, vlak bij de afmeerplek.
Na de lunch, moet ik even stunten in het achteruitvaren, op volle snelheid langs de jachten, en zonder boegschroef, (die was nog niet aangesloten), vervolgen we onze reis over het schitterende riviertje:

Afbeelding
Kijk, dat geeft nu het unieke beeld van de Hollandse recreatievaart weer, zoveel diversiteit in voornamelijk oude scheepjes, ten eerste, hulde aan de liefde, soms noodgedwongen maar toch als je zo’n schip bezit ook de trots wat weerspiegeld in het water:

Afbeelding

Afbeelding

De brugpassage, en wij mogen eerst:

Afbeelding

en gelukkig nog wat behouden “industrieel erfgoed“
Afbeelding

Net voor de Zuidersluis te Jutphaas houden wij de overnachting, in nog een kale kajuit, maar de Montfoortse aardbeien kwamen op tafel, en die mag je niet oud laten worden, dus als sneeuw voor de zon:
Afbeelding

Het was echt kamperen op het water met een exclusief keuken kistje al eens 2e hands opgedaan:

Afbeelding

en een kunststof tafeltje voor het kamperen, nu komt het hier goed van pas.

Afbeelding

en na de aardbeien volgt vanzelf zulk bier:

Afbeelding

Zo gingen we dan met een slaapmuts onder zeil.
Groeten, Willem.
Afbeelding
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

Donderdag 11 juni na een heerlijke nachtrust en een stevig ontbijt, voeren we naar de Zuidersluis,waar we even bleven drijven aleer de sluis naar boven kwam:

Afbeelding

en zoals je ziet spelen vandaag de weergoden een spelletje met ons, waar we als echte Hollanders wel raad mee weten, we sturen gewoon binnen! en besluiten we na de sluispassage, een stukje Amsterdam Rijnkanaal uit, om de slingerkielen verder te testen.
Een uitgelezen drukte op het A R kanaal waar Henk het volgende over zegt: kunnen we niet in één keer door naar de Wadden? met hier enkele plaatjes:

Afbeelding

met de stabiliteit proef:

Als je goed kijkt zie je zonder aan boord te zijn, aan foto hoe stabiel het scheepje is geworden:

Afbeelding

Toen kwamen we deze schoonheid tegen, in Canada gebouwd ook rond mijn bouwjaar,
Wat zal het een sierraad voor toen zijn geweest, als dat schip het gebergte van de Rijn opvoer.
Van dat soort zijn er ongeveer 25 gebouwd in het kader van het Marshall plan dus transportmiddelen voor de Franse overheid:

Afbeelding

en zo is het van achteren:

Afbeelding

De Vrijbuiter hield zich kranig, en voer als een zwaan over het kanaal:

Afbeelding

langs diverse giganten:

Afbeelding

en langs Markus die in de monding van het Oude Gat is gestationeerd:

Afbeelding

Onder de brug door waar we nog voor moesten stoppen een paar jaar terug:

Afbeelding


Waarna we ons weer in rustiger vaarwater begaven, door via de Opburensebrug bij Maarsen
de Vecht op te schieten richting Utrecht.
Nu zou ik zomaar kunnen stoppen, daar ik dat zowat iedere reis verslaat, zei het niet dat er toch soms interessante verschillen te melden zijn, of zelfs leuke adremme anekdotes.
Deze informatie kan zomaar voor landverkeer zijn, voor ons een wat vreemde aankondiging:

Afbeelding

maar er volgt dan ook zo’n unieke “schipbrug”wat het bord dat het geheel aankondigt eigenlijk wil zeggen: kijk goed! zoiets vindt je misschien maar één keer in je leven.
Eerst gaan de oprij kleppen met en speciale constructie van kabels, en een soort kruiwagenbanden en een lier omhoog:

Afbeelding

en dan gaat vrij snel, het brugdek met er onder een dekschuit, opzij met als aandrijving een naar het schijnt, hydraulische buitenboord motor in een pijp, aan de dekschuit bevestigt:

Afbeelding

Na deze verwondering, je komt ogen en oren te kort, gelukkig zijn er meer van op de Vrijbuiter, varen we langs de contouren van, wat eens de Rodenhuisbrug zal worden.

Afbeelding

We hebben ook nog achtervolgers, waarvan dit uitstervend ras er een is, wel een wat vertrouwd casco zo te zien, alleen denk ik van aluminium:

Afbeelding

en meren over bakboord in de Weerdsluis:

Afbeelding


We schutten een stuk omhoog om het Utrechtse Peil te bereiken, daar we anders de inwoners niet goed kunnen begrijpen, het mooiste is om zo gelijkwaardig mogelijk met elkaar te converseren:

Afbeelding

Voordat we dat echt goed kunnen moeten we onszelf wel durven vernederen, om als ratten door hun rioolbuis te zwemmen, wat echt nog een moeilijkheidsgraat in zich heeft:

Afbeelding


Afbeelding

Maar zoals je ziet is er licht aan het eind van de tunnel:


Afbeelding

Ook hier was het geen verrassing, ze verwachten ons al, wat een jong publiek, dat valt me vaker op de laatste tijd!!!!!!!
Ja wrijf het er maar lekker in hoor, al een paar jaar eerder hoorde ik op de Hogebrug, dat ik op Sante Claus leek, hoe oud is die al?
Het waren Spaanse toeristen, een papa en een mama met twee prachtige dochters, ik durf de leeftijd niet te noemen, ze stonden echter wel in volle bloei.
Toen ik me met de fotografeer kunst van een der dames bemoeide door te zeggen dat ze voor het mooi haar zonnebril af moest zetten, zei ze “i don t understand we are Spanish”
De ene schone had geen zonnebril op en groene ogen dus vroeg ik haar, “i don t see bleu Spanish eyes, een beetje overdonderd kwamen de ogen van de zonnebrildraagster te voorschijn, en verdrink ik bijna in een zee van blauw!
Beiden vonden de Kerstman zo aardig, dat ze het afscheid iets oprekten door bruggemans enigszins verbijsterd achter te laten met vier klinkende zoenen op z’n Spaans, vrouwen zijn zo machtig, ze tonen gewoon hun lieflijke kracht en, ach dat snappen alleen mannen maar.
O ja, jong publiek:

Afbeelding

We varen door de Heerlyckheid Utrecht en vinden veel pittoreske oevers, werven noemen ze dat daar, met terrasjes en kunst.
Zo kan je, er ook een kunstwerk maken, en tevens een toertje maken, in een mooie oude koolvlet, met de lerares aan het roer, ik zag het scheepje liggen met een oude Lister.
Tim die voorop stond zag ik kijken, en ik zei: dat is ook een mooi stuk in dat scheepje! en bedoelde in eerste instantie de motor.
Naderbij gekomen zag ik daar de kunstenares dweilen, en riep dat het er eigenlijk twee waren, en meesterlijk adrem verwoordde zij: “maar ik het werkstuk” zoiets is onvergetelijk:

Afbeelding

en mogelijk ligt hier de “reserve”alhoewel niet meer startgereed, misschien ook hier recessie?

Afbeelding

En verder langs de “Werven” wat bijna letterlijk sloopwerf is als je het bootje, maar vooral de trailer nader bestudeerd:

Afbeelding

en zo kwamen we weer bij de laatste afvoerbuis:

Afbeelding

en voeren langs de Stad Utrecht 4 een heel mooi voorschip, gemaakt om flink vooruit te gaan, toch heb ik slankere achterspiegels gezien en dat is juist je winst, ik zie het al voor me,flink trekken aan zo’n bak en een flinke hekgolf, die houd het schip “vast”.

Afbeelding


Terwijl we wachtten op het einde van de lunch, hadden we enig zicht op een huurbak met een tak door het schroefraam, en de fotograaf die zijn eigen werk op de gevoelige plaat vast legt:

Afbeelding

De koelkast stond nog niet op zijn plaats maar ik had een goed alternatief, de “Kelder”.

Afbeelding

je vraag je af, zo iets moois, als vergane glorie:

Afbeelding

en nog een treurig blijspel, of zien jullie dat anders?


Afbeelding

Ook dit is een schoon tijdsbeeld je zal maar een tweeling hebben:

Afbeelding

en twee plaatjes naast elkaar, een stoere Katwijker en een fragiel slank beurt of melk motorscheepje:

Afbeelding

Het doet hier een beetje Engels aan, alleen is dat in praktijk niet zo, op het water hou je rechts, behoudens bijzondere gevallen:

Afbeelding

We gaan tijdelijk weer naar een lager niveau(Utrecht hebben we dan ook verlaten):

Afbeelding

en gaan dwars over naar de sluis die we in omgekeerde richting vanmorgen al genomen hadden, de Zuidersluis:

Afbeelding

en treffen door de sluis een oogstrelende binnenvaarder aan, in de vorm van de Boris bijna een yacht uit de sweet sixties, toen bouwden ze nog echte schepen niet te veel diepgang, en vermoedelijk veel kubieke meters onder de luikenkap.

Afbeelding

Evenals de luxe motor Gerarda, ik denk toen zij in de vaart kwam dat je Kuylenburg op zijn naamplank zou lezen, een staaltje scheepsbouw uit de 20, of 30er jaren.

Afbeelding

Ook deze is uit een vermaarde stal, Vigila, scheepswerf van Goor Monnickendam:

Afbeelding

en zo nog een aantal scheepjes en locaties om bij weg te dromen:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

waarna we afmeerden in de Plettenburghaven:

Afbeelding

Ook op de oude museumwerf steken de ouwetjes hun koppen bij elkaar:

Afbeelding

Het afscheidsdiner, waar we het er over eens waren, tot zover bijzonder geslaagd!

Afbeelding

He hè even rusten en hangen tegen het hek:

Afbeelding

we kwamen ogen te kort en zagen recht voor ons:

Afbeelding

en achter:

Afbeelding

Nog even al wandelend de spijsvertering op gang helpen, langs de Rijkshulpschutsluis met 5x letter en 3x woordwaarde mooie verstilde beelden uit een ver verleden:

Afbeelding

Afbeelding

Vreeswijk in mijn geboortejaar, 3300 inwoners knooppunt van het scheepvaartverkeer, einde van het Merwede kanaal, en begin van het Zederik kanaal, ook zijn er al twee nieuwe sluizen, elk 225 meter lang.
Ze gaan volgens het aardrijkskundig woordenboek even terug naar 1934 er passeren in dat jaar via Vreeswijk 42000 schepen, nering is Scheepsbouw, steenbakkerij, machines, smeerolie, zeilen, en staaldraad.
Chr. school voor schipperskinderen met internaat van 1915, Rivierklei: veeteelt en landbouw, tot zover het boek van, winter 1947.

Een die ik eerder in Mokum zou ontwaren, maar beter hier dan nergens:

Afbeelding

maar daar zijn er meer van:

Afbeelding

En dan die Zeeman die wacht en smacht na de reis, je bus zal maar vertraging hebben:

Afbeelding

nog enkele schitterende modelletjes, (ze zijn immers ook vrouwelijk):

Afbeelding

Het is geen Den Briel en toch ligt hier een geus!

Afbeelding

dacht ik dat de Vrijbuiter daar nog niet eens zou misstaan, of is het liggen?

Afbeelding

Na een goede nachtrust kwam de laatste vaardag op bekend terrein,”dag Plettenburg”:


Afbeelding
De Koninginnesluis:

Afbeelding

Afbeelding

brug Meerkerk die zo’n 2 uur in storing lag:

Afbeelding

Arkelse dam:

Afbeelding

Een echte antieke misschien ooit nog wel onder stoom:

Afbeelding

wachten voor de Langebrug te Gorinchem, aan het begin van het kanaal van Steenenhoek:

Afbeelding

En met gezwinde spoed naar het steiger:

Afbeelding

waar we afmeerden, en de (kampeer) vaar vakantie weer ten einde was, en we verder gaan met verven, en betimmeren van de kajuit, wat een hele klus word:

Afbeelding

Toch nog een lang verhaal dit keer in 2 stukken gehakt, soms valt dat niet mee, je wil graag samenhang in een verhaal en serie.
Veel plezier, Willem.
Afbeelding
johan
Berichten: 223
Lid geworden op: vr nov 30, 2007 8:59 pm
Locatie: Roeselare (België)
Contacteer:

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door johan »

Het valt reuze mee met de samenhang hoor Willem, ik zit telkens likkebaardend uit te kijken naar het vervolg ☺
Wat een overvloed aan mooie oude scheepjes ligt er in Nederland toch op een goede restauratiebeurt te wachten hé.
zonde toch als dat allemaal onder de sloophamer moest verdwijnen.
Als ik met pensioen ben kom ik er eentje redden denk ik ☺
grts
Johan
ik hield van haar, maar ben het bijna allemaal kwijt...
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

Johan, zoals je begrijpt zal mijn pensioenstapelloop eind van het jaar plaatsvinden, ik heb daar gemengde gevoelens over, als het kon bleef ik nog een paar jaar doorgaan, maar dan moet ik bij een uitzendbureau inschrijven.
Dan bestaat de mogelijkheid om hap snap in de zomer nog mee te draaien voor minder dan de helft, daar ben je dan 65 voor geworden, dus als het niet nodig is,...... zeg nooit nooit.
De pensioenopbouw is voor mij wel niet zo groot, 18 jaar, door het vroegere ondernemerschap, en had daar geen dubbeltje aan over gehouden, maar wel een schat aan herinneringen, en wat er ook gebeurt, die ervaring is veel rijker dan geld, al wil ik graag m'n tochtjes blijven maken, in de bijna ijdele hoop dat de brandstofprijzen weer wat normaler worden.
Misschien wat tijd over voor een nieuw projectje, al hoef je dat niet voor de winst te doen, alleen om iets te behouden, dit zal wel een droom van onze drive wezen, wie past er na ons op het erfgoed, het blijft een wankel evenwicht, waar heel veel tijd in zal blijven zitten.
Groet, Willem.
Afbeelding
Gebruikersavatar
KarelE
Berichten: 2074
Lid geworden op: za dec 22, 2007 7:04 pm
Locatie: Ouderkerk aan den IJssel
Info: Beurtmotor Johanna
Katwijker uit 1926
LBD: 23,90 - 3,95 - 1,20
Max H: 3,40, Min H: 2,20
Werf: Tijssen, Leiden
Motor: Kromhout 4TS117 uit plm. 1962
70PK bij 1500 rpm
KK: Twindisc, reductie 1,98:1
Ligplaats: Gouda

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door KarelE »

schipper-willem schreef:wie past er na ons op het erfgoed, het blijft een wankel evenwicht, waar heel veel tijd in zal blijven zitten.
Dat zeg je heel mooi Willem, al dat oude spul is iets waardevols, niet iets dat je bezit, maar waar je op MAG passen.

Groet, Karel
Time's fun when you're having flies Quote van Kermit the frog.
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

Het leek er op dat de Vrijbuiter niet veel rust gegund werd want op 20 juni scheepten we met vrienden in, en voeren een rondje op de Linge, zonder fototoestel, dus geen plaatjes.
We benutten deze zomer om het schip van buiten te schilderen, zoals de kajuit, en veel randjes en streepje voor de accenten, de ankerlier moest ook nog veranderd.
Tijdens de verbouw had ik het nestenschijf van de as los gewurmd, en wilde de pallenschijf andersom er weer opplaatsen maar er bleek een flinke hobbel te nemen.

Afbeelding

Zoals je op de foto voor de verbouw van het voorschip zag, zat het kluisgat in het boeisel over stuurboord, en zo was ook de ankerlier geconstrueerd, twee opnames van 1968 van wat toen de Einar was, nu Vrijbuiter, vanaf een stukje film waarop je de eerste situatie vaag kunt zien:

Afbeelding

Afbeelding

Waarom de vorige eigenaar het overigens mooie kluisgat over bakboord heeft gemaakt is wat onduidelijk, want toen is ook de lier andersom gezet, en wellicht kwam hij het zelfde struikelblok tegen.
Maar ik heb geleerd dat er niet veel onmogelijk is op dit gebied, dus als volgt, er zat aan de pallenschijf, die vast zat met bouten aan het nestenschijfje een ziel aan de kant van het aslager
om zo kort mogelijk tegen de kast van de lier te blijven, gedeeltelijk over het lagertje hoofdas.
Dit was uiteraard voor de krachtoverbrenging van de pal op de schijf, maar aan de buitenzijde was de schijf voorzien van een uitstulping anders zou er onvoldoende of zelfs geen “vlees “ over zijn voor de pallenschijf, dus mede door de al krappe hoofdas (kort) moest er een andere oplossing bedacht worden.
Er is een soort van adapter gemaakt zodat de schijf alsnog in spiegelbeeld gemonteerd is, en op de foto is het succesvolle resultaat te bewonderen, met een merkwaardige draadrol die in de oude stand moest blijven.


Afbeelding

Ach en dan het verhaal van die pal, er zat er maar één over stuurboord, dus dacht ik die eenvoudig over te zetten, mispoes, ook niet zonder probleem, in de pal zat een zitting waar de inbusbout gedeeltelijk in was verzonken, zet je dat andersom klopt dat natuurlijk niet.
Na veel puzzelen met stukjes pijp en ringen dacht ik het te monteren en zowaar, de pal zat keurig en stevig gemonteerd en kon goed functioneren, helaas sloot de nestenschijf niet voldoende aan op de hoofdas de zeskantige kop van de bout zat in de weg dus met de hand een stukje eraf gezaagd.
Even een liertje ombouwen!:

Afbeelding

Op 2 oktober vertrokken we, neef Hendrik en ik met de Vrijbuiter door de sluis naast het Kolff gemaal richting Maassluis, mijn geboortestad, waar ik als in een droom mijn jeugd heb doorgebracht.
Er was niet zoveel water op de rivier, en de wind had dagen eerder vaak uit het zuiden tot zuidoosten gewaaid maar uitgerekend vandaag moest hij natuurlijk het noordwesten gaan bezoeken zodat er weinig eb dus voorstroom was.
Voor ons voer al op de Merwede een baggermolen die, ter opluistering van de Furiade ook onderweg was naar dit festijn, de sleep ging via de Noord, en wij via de Oude Maas.
O wonder, we staken als het ware te gelijkertijd onze koppen de Nieuwe Waterweg in,zij vanaf de Nieuwe Maas, en wij vanuit de Oude Maas en voeren zo naar Maassluis, waar na een enkele vluchtige manoeuvre we nog net meekonden door de bruggen om een plaatsje te vinden in de Geer t.o.v. scheepswerf De Haas, aan de Hellingkade:

Afbeelding

We hebben niet zoveel foto’s van deze reis, daar Henk nogal met de videocamera in de weer is geweest, en ik een weggooicameraatje had.
Wat een spektakel, natuurlijk was ik wel op de Furiade geweest, maar het is toch een heel ander beleven als je daar met de boot ligt, ook familieleden kwamen even “buurten “om naar de prestaties van broer, of neef te komen kijken, maar ja, nog lang niet af binnen.
Ook de westlanders aan de Veerstraat waren rijkelijk vertegenwoordigd, en enige heimwee vervulde mij, daar mijn grootvader van vaderskant ook menig reisje daar had gelost.
Zelfs vader met de scherpsteven loste daar bieten blad, pulp en steen voor de uitbreiding aan het Stort waar opkomende industrie kwam, in begin 50er jaren.
Henk ging zaterdag naar huis, en ik bleef alleen achter en vermaakte mij met wandelen, vertrouwde plaatsen bekijken, en op visite bij familie.
Wel kwam er iets van een leegte, de Furiade op zaterdagavond voorbij,en de schepen nog wel verlicht, maar de sfeer verraadde reeds het naderende vertrek van velen, en op zondag was dat gevoel al meer werkelijkheid toen er lege gaten vielen in het pittoreske haventje.
Geen wonder, in gedachten immers weer het kind, dat over de haven liep, en de bedrijvigheid zag als in de vijftiger jaren, en opeens begreep dat het nu maar spel was, dat de meeste schepen gingen, en dan weer een jaar wegbleven en de haven in slaap viel als een museum.
Zelf daardoor ineens geen onderdeel meer van die gemeenschap waar je na elke beroepsmatige reis met vader thuis kwam en leefde in die vergeten tijd:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Maandag kwam Henk om half elf weer aan boord, we hadden tijd genoeg daar er pas om 15.00 uur vloed zou gaan lopen, en de wind zat ook weer in de regenhoek, dus dat extra zetje konden we wel vergeten.
We maakten toch nog te vroeg de trossen los, om 14.30 uur, en voeren met het laatste ebbetje tegenstroom, tot boven de Oude Maas, begeleid door de verkeerscentrales laverend tussen diverse zeescheepvaart door naar Schiedam.
Tegen vieren in de regen schutten we en konden net voor sper nog door Schiedam komen,alsnog dank zij de vlotte Schiedamse collega’s.
Hier ook weer een beeld van een vierluik, wat wazig maar een lijn hè, zo’n beurtscheepje door de Appelmarktbrug:

Afbeelding

Er werd even halt gehouden aan de Hogebrug om de dienstdoende collega even te begroeten, ongehinderd door de brug die in revisie was:

Afbeelding

De foto was van even eerder van het vastzetten van de klep, het balans was voor revisie er afgehaald.
Voort ging de reis naar Delft in de miezerige regen, en meerden af in de kolk.
De andere morgen van Delft om 08.30 uur, en via Leidsendam, en het Vliet of Rijn-Schiekanaal even voorbij het over bakboord gelegen restaurant van Allemansgeest bakboord uit, de Rijn op naar het Oegstgeesterkanaal, wat we bevoeren tot aan het Warmonderhek, wat had ik graag meer dan een haakse slag gemaakt, om ons reisdoel via de Leidse Trekvaart te volbrengen.
Maar zoals met zoveel dingen, daar waren we toch net even te hoog voor, het bloed kruipt soms zover, als je weet dat opa Oosterlee hier nog al eens voer, de rest snap je vanzelf wel.
We gingen bakboord uit, om via een stukje Leede, op de Kagerplassen te komen, via de Warcker Leede, Zweiland plassen en Eimerspoel, naar de Ringvaart v/d Haarlemmermeer.
Er zijn tegenwoordig aanwijsborden dus hoef je soms de weg niet eens te kennen, om je bestemming te bereiken, dus links af om via plaatsen als Buitenkaag, Lisserbrug en Lisserbroek proberen herinneringen op te halen van de zestiger jaren in de bietenvaart.
Gelukkig had ik aan Henk een prima klankbord, zodat mijn roep naar het verleden niet geheel verloren ging, ondanks dat er geen boeren bandenwagens meer op de kant stonden.
Met zo’n luxe motortje van circa 70 ton voor de wal met nog een Kromhout gloeikop motor, van een goeie 30 pk, ladend suikerbieten met de riek, nog zie ik mezelf meehelpen, om zo gauw mogelijk de vracht te hebben, want ieder uur is er één.
Bennebroek en Turfspoor, dan zijn we Hillegom al weer vergeten, en varen we bij de Cruquius bakboord uit over de lokkende Spaarne, drijven voor de Melkbrug die net in spertijd was, dus maakten we vast aan de Turfmarkt.
Al eerder beschreef ik Haarlem als een gezellige stad, waar we nu niet zo erg aan toe kwamen,
na het eten op visite bij familie van Henk, dus ook van mijn vrouw, welke familie ik nog nooit had gezien, zelfs na 35 jaar, maar je kan ook niet alles bijhouden.
Nadat we met de auto weer thuis gebracht werden, en enige indrukken op ons in lieten werken, wachtte ons mandje geduldig waar we ons heerlijk in vlijden en dromen van zoveel geluk.
Woensdag 07-10-2009, na het ontbijt inspecteerden we de Mercedes en alles wat er achter zat, en voeren we terug naar de Ringvaart, het geeft altijd een dubbel gevoel, je vaart naar een van te voren gepland punt, en dan ga je als met stille trom weer verder, waarin het ongedurige van des mensen lot tot uitdrukking komt.
Links af bij de Cruquius het statige gemaal uit het industriële stoomtijdperk, en voeren door de Schalkwijkerbrug naar Vijfhuizen, en weer komt de tijd bovendrijven dat ik met broer Jaap daar bieten laadde met de Rust-Roest II en zijn mooie Gazelle fiets vergat aan boord te zetten, niet op slot.
De andere reis konden we hem gewoon weer meenemen, wat een tijd! door de brug van Vijfhuizen, konden we even vooruit, zelfs de Weerenbrug konden we soepel onderdoor.
Halfweg, ook een voormalige suikerfabriek, van de CSM waar we nooit gelost hebben maar we vonden dat huisje wel bijzonder zo op dat piertje, door naar Badhoevedorp, waar we de brug gesloten vonden tot 18.00 uur spertijd heet zoiets.
Avondschemering alom toen we de Bosrandbrug passeerden, eigenlijk opnieuw zoeken naar de nostalgie, maar kon Bloemenlust niet zo gauw traceren, dus schoten we de Oosteinderpoeltjes in, zagen over links de molen een meerden recht vooruit aan een los wal om te overnachten.
Heldere avondschemering, met een gaan en komen van vliegtuigen, echt spitsuur of, is dat normaal hier, sommige dingen vallen ons nog op, maar als je hier woont is het gewoon.
Na de verlate lunch was het daar wel erg donker, en bij het lamplicht lazen we nog een boek, borrelden nog wat en gingen rond 23 uur weer te kooi.
’s Morgens kraakheldere lucht en een zweem van frisheid kwam ons tegemoet, iets van vorst, maar ook weer net niet, toen we onze neuzen buiten staken en er met de stokdweil geducht werd gemanipuleerd om de dauw er af te vegen.
Henk gooide zijn hengellat uit in de hoop nog even een vis te verschalken. maar we moesten het ontbijt zien te klaren met jam, kaas en spek, o ja, ook nog chocoladevlokken!
Rond 10.00 uur startten we de motor en zagen met het losmaken nog net twee punters afgeladen met kweekgoed, een piepklein slootje uit komen, net of ze krijgertje speelden, de één ging direct een bakboord kreekje in, de ander voer voor ons uit, en was al snel uit het zicht verdwenen.
Wonderschoon was deze ochtend, en voor ons pasten wij in volle harmonie met de Ringvaart,
voeren naar Oude Wetering, waar we vaak in de bietentijd op de laad bestemming wachten.
Namen als café “het Wapen van Alkemade, waar de regiomanager Kortenoever naar toe belde, als er weer een akkerboer zich aanmeldde om een schip te laden.
Zo vergeet ik nooit de boer Mous Immink, die een eigen kiepsteiger had gemaakt van bielzen, en daarop grote stukken damwand, waar hij met die grote banden van zijn kiepwagen in reed, en om het geheel wat veilig voor de scheepvaart te maken, had hij vliegtuigbanden aan het steiger gemaakt, zodat je het kiepsteiger niet zou raken.
In Oude Wetering sloegen we linksaf de Drecht in, richting Bilderdam en voeren naar de Tolhuissluis, net voor etenstijd geschut, maar dan duurt het even aan Vrouwenakker.
En steeds weer trekt de Kromme Mijdrecht, en zachtkens gleed ons bootje naar de Slikkendam sluis, en vervielen in een zoete mijmering.
Oh nee! net door het brugje voorbij de jachthaven van Slikkendam, waren ze aan het baggeren, en moesten we even op de modderbak wachten die, door de kraanbak onze kant uit werd gedirigeerd, met Henk, en de ballon voorop, drukte ik met de boegschroef het bakje uit mijn vaarwater, zodat we onze reis konden vervolgen.
Natuurlijk waren we blij en trots, dat we de actieve boegbesturing goed konden gebruiken, zeker bij zulke manoeuvres, en voeren toch weer voldaan naar Nieuwkoop.
Het lag in de bedoeling, af te meren bij het kerkje van weleer, maar er werd een heuse nieuwe jachthaven gecreëerd, dus prutsten we de Vrijbuiter achter het verenigingsgebouwtje,aan het dwarswalletje.
We waren nog op tijd voor de winkels, en shopten wat bij elkaar, wat we door elkaar hutselden in diverse pannetjes, met een vlammetje eronder, namen het er uitgebreid van, terwijl de uren wegtelden, gelukkig een weekje, anders weet ik niet wat er van ons terecht moest komen.
Na de afwas, gingen we weer uitgebreid lectureren, een nieuw woord voor een oud “spel”
en na een paar drankjes en plasjes, doken we de bedstee weer in, ons wachtte een nacht “als in Abrams schoot” zou vader gezegd hebben.
Toen we de nodige riten achter de rug hadden, namen we afscheid van Nieuwkoop en voeren onder de kwakelbrug door, over de Zuideinderplas naar de Ziendevaart, schutten en voeren naar Zwammerdam door de Ziendebrug.
Steeds het zelfde verhaal verveelt op den duur, maar we bleven uiteindelijk in de haven van Alblasserdam overnachten, daar het getij voor ons was verlopen.
Henk trakteerde zichzelf en mij op een heerlijk etentje en voldaan steggerden we weer op de Vrijbuiter aan.
Vroeg was het, 06.45 uur dat we vertrokken, en met de top van de vloed kwamen we rond de middag weer op onze ligplaats in het kanaal van Steenenhoek.




Na deze avonturen weer binnen aan de slag met betimmeren, wat ik het liefst in volledige afzondering deed, doch was er een moeilijkheidsgraat gehaald, mochten ze dat wel komen bewonderen,een impressie van zagen, alles handwerk, schaven schroeven en lijmen:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Het “opklapbed “de dinette, met de scharnierende rugleuning van de bank, misschien dat het al bestond, maar dan heb ik het overnieuw uitgevonden.
Het koopje van 2008 was de stuurstoel van Zwaardvis welke voor 15 Euro op de kop getikt was in Tholen, en omgebouwd kon worden als tafelpoot, de tafel waar de rugleuning opligt.
Deze foto’s behelzen een tijdsbestek van herfst 2009 tot april 2010, nog wat impressies:


Afbeelding

de oude aanrechtdeurtjes hergebruikt:

Afbeelding

net als de wasbak en het gasstel en de koelkast:

Afbeelding

Afbeelding

Ook het gereedschap lag mooi voor het grijpen in het nieuwe kastje:

Afbeelding

en, uiteraard de opnieuw aangesloten elementen als vuur, water en……electra:

Afbeelding

Met gepaste trots kan ik dan in april zeggen dat het al een aardig eind gelukt is,
en gaan we de boel zover opruimen dat we in mei kunnen varen, dat houden we dan maar voor de volgende keer, Groet, Willem.
Afbeelding
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

We startten in 2010 al heel wat luxer dan vorig jaar herfst,maar in april ben ik nog volop bezig met latjes en klossen onder de kajuittrap, omdat er daar drie vloeren op elkaar lagen.
Om een indruk te geven, vernissen binnen op 21 april, voorschot, achterschot,maar nog niet achter de wegklapbare leuning van de bank, daar er later nog verdere afwerking plaats zou vinden.
Er word bijna niets over huiselijk privé geschreven en dat blijft uiteraard zo op één ding na, daar we één dezer dagen 35 jaar getrouwd waren, kregen we van onze kinderen een ballonvaart aangeboden, welke later in het jaar gevaren werd.
26 April doe ik bij de monteur inkopen, en daardoor weer verplicht de gasolie tank die toch iets door blijft slaan te demonteren, ook een nieuwe voorfilter vanaf de gasolie tank geplaatst.
Heel gedoe met nieuwe brandstoftoevoer slang, en vindt maar weer een plekje voor een uiteraard grotere filter, dat gepruts kost me wel de verdere week.
Je zegt wel eens even snel wat, maar de uitvoering is niet altijd relaxed,op 10 mei sluit ik het gas aan.
De 11de inkopen vinyl voor de kajuit en rolgordijntjes 6 stuks en haakjes en oogjes voor de sierkantjes bovenkant ramen, en nog even de vloerbedekking gelegd.
12de Tim geholpen met zijn opduwertje aan de museumwerf samen met kleinzoon en na afloop via Schoonhoven, gezellig patatjes gegeten en deze dag toch nog gevaren via de pont.
13de Spullen van zolder bij dochter gehaald, dan praat je over kussens van de bank, potten en pannen, er zijn dan dingen bij die je niet eens meer wist dat je ze bezat, en vind je daar soort van herinnering in terug.
Misschien iets om meer te doen, dingen een poos uit het zicht zetten, om er later hernieuwd geluk in te vinden!
14de Rolgordijntjes ophangen, nou dat weten we wel, alles past natuur….lijk direct vandaar dat ik al om 09.00 uur aan boord was en om 17.45 uur weer aftaaide, maar ik vind mooi.
15de Stuurhut soppen, wat wil je, slijpen, zagen monteren alles van ruim 2 ½ jaar vuil dat durfde ik An echt niet te laten doen!
16de Open dag museumwerf dus met kleinzoon samen enkele uren daar door gebracht.
17de Afvoer rookgas kanaal van de koelkast gemaakt door het aanrechtblad naar boven, en ook door het kajuitdak heen van roodkoperen buis heel gepruts tussen en langs spanten.
Zoals je begrijpt, heb ik al vanaf 07-05 vakantie, en blijf maar voorbereiden voor de”grote “ reis, die we zorgvuldig gepland hadden, dus WC soppen en allemaal van die laatste dingetjes.
Reispapieren en een CCP in orde gebracht, en Henk komt nog even op inspectie een lekker bakkie thee kan je altijd wel aan hem kwijt, de laatste handelingen olie laden en drinkwater.
22 Mei vertrek ik met de vriend van onze dochter,inmiddels schoonzoon, en komen net voor de Pinksteren nog te Tilburg met de hakken over de sloot meren we af aan het Gurke, een toch wel historisch industrie gebied, waar vroeger veel geladen en gelost werd.
De vrouw met dochter en hond stonden al te wachten, en waren blij dat ze eindelijk aan boord konden, ze wilden weer graag een auto bij zich hebben dus, achteraf wel een uitkomst.
Op 2e Pinksterdag houden we het niet langer, en varen nog naar Aerle Rixtel, waar we voor de niet meer bediende brug een plaatsje vinden.

Afbeelding

We kregen toch wat elektra problemen, en dinsdag wilde ineens ook het oplaadapparaat wat al eens was gerepareerd niet meer, dus dan heb je aan een generatortje ook niet meer alles.
Goede raad is duur, en ook goede oplaadapparaten, het vakantiegeld wat we eigenlijk nog wat op wilden potten werd aan gesproken, en dank zij de auto reden we naar Bodegraven, en kochten daar een Victron omvormer annex oplader.
In het verleden was gebleken, toen ik nog beroepsmatig voer dat het een van de beste merken was, dus gingen we vol verwachting met z’n allen weer terug naar boord, en installeerden het geheel:
Woensdag voeren we weer, de vrouw, dochter en hond die nog maar 4 maanden was volgden ons of reden vooruit zoals later bleek, en de weer goden lieten zich in de vorm van regen deze dag niet onbetuigd.

Afbeelding


Afbeelding


Afbeelding

We verwachten ze natuurlijk niet aan sluis 10, maar stiekem maakten ze eerst een foto, en
melden zich natuurlijk erna:

Afbeelding

Er moesten toch nog een paar plaatjes geschoten worden hier er één van:

Afbeelding

en voor het hondje was het wel beter zo, de zindelijkheidstraining was toch beter aan de wal:

Afbeelding

en hier de betreffende weergoden:

Afbeelding

Aangekomen te Weert, gaan we daar de stadshaven vol lag, door naar de industriehaven, en leggen moederziel alleen aan een soort van pier, in alweer een uitgestorven bedrijvigheid!
Veel overleg waar we zouden verblijven, of in één keer door naar Maastricht of nog ergens onderweg een pitstop houden, het werd doorvaren, en maakten de andere dag om 09.30 los.
Samen met een bekend schip kwamen we in sluis16:

Afbeelding

Ook een schip met een bijzonder verhaal, deze binnenvaarder de Sieny, was in het verleden een gewone luxe motor, maar door verlenging en een spectaculaire verdieping is het wat het nu is, dus ook het achterschip is gelift waardoor dat “kontje“ zo bollig is geworden.
We varen rustig naar sluis 17 die zich al op Bels grondgebied bevind, en er ook nog afvaart komt:

Afbeelding

waarna sluis Bocholt en het vignet al betaald, geplakt en al ruim voorbij is, bij dit mooie luxe motortje:
Afbeelding

De vrouw vaart deze keer mee, en het stel vermaakt zich onderweg met de hond, en we hebben afgesproken dat we elkaar aan de Pieterplas zullen ontmoeten.

Wij vermaken ons ook, ik zeker met het vastleggen van een diversiteit aan schepen, die uitgedwarreld op het Bels gedeelte van de Zuid Willemsvaart, her en der neergestreken zijn.
Veel Hollands Glorie is hier ook te vinden, en de echtgenote word er moe van, toch vinden we in het volgend plaatje een minispits met naar alle waarschijnlijkheid Canal du Midi afmeting:

Afbeelding

een spits kan je met wat meer charme liften, maar of dat hier geslaagd is:

Afbeelding

En, wat ligt daar allemaal voor moois, ik word echt hongerig:

Afbeelding

het begint er op te lijken:

Afbeelding

Er achter bevindt zich een mooie slanke ferme luxe motor maar de aanblik is een beetje jammer, als hier niet gauw een professioneel aan de gang gaat, vrees ik het ergste!

Afbeelding

Als je naar dat schip kijkt, is het of hij al vooruit gaat!


Afbeelding

Het volgende schip was al voor dat doel in bedrijf, toen we met het kastje, nog volop op Veghel voeren, dus ik vermoed half tachtiger jaren:

Afbeelding


Afbeelding

Ook schepen die op het oog “uitgevaren” zijn dat kan door ziekte of ouderdom, wel kan je concluderen dat de schepen echt niet veel meer waard zijn, dus ook van na de oorlog:


Afbeelding


Dan volgt er één die misschien nog veel schepen zal “overleven”:

Afbeelding

Zou het nog een stoombootje geweest zijn? dromend zie ik zoiets als directie vaartuigje
varen in vooroorlogse situatie, locatie? Indië, of Afrika, zelfs Amerika zou zomaar kunnen, of voer het echt in onze regio, zomaar wat gedachten:

Afbeelding

Ook deze lag zomaar verloren, uitgewerkt, probeerde de eigenaar het schip voor kameleon te laten spelen, en trachtte hij daardoor wat “onzichtbaar”te worden?:

Afbeelding

Afbeelding

Herinneringen aan het betaalkot te Bree, een vaak wat ongeduldige plek voor de beroepsvaart:

Afbeelding

En ook dit schip heeft zich noodgedwongen ten ruste gelegd:

Afbeelding

de volgende waren dan toch diegene die het moesten verdienen:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Bij deze keek ik nog eens extra achterom, ik wist dat zij te koop was, maar ja…wat kan je daar nou van maken met een toch al smalle beurs, wel een model van kastje naar luxe motor:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

En deze, heette dat vroeger niet Dienst der Scheepvaart?:

Afbeelding

dat was het weer even, tot de volgende fotosessie,
Groet, Willem.
Afbeelding
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

Nog steeds varen we op de Belse Zuid Willemsvaart, waar we zojuist een scheepje tegenkwamen van de De Scheepvaart, vroeger Dienst der Scheepvaart.
Dan komen we nog wat leeg spul tegen:

Afbeelding

Afbeelding

Waarna even mijn aandacht verslapte zodat deze voorbij was, en haar van achteren “zag”:

Afbeelding

De volgende is nog niet zo’n hoogbejaarde, een nagemaakte, mag je best trots op zijn:

Afbeelding

Toch ontsnapt deze niet aan mijn kritiek, een volle achterover hangende voorsteven, en een supervette kont, mijn voorstellingsvermogen ziet zo’n schip geladen varen, niet vooruit te branden, maar daar is deze ook niet voor gebouwd.

Afbeelding

De Exotica II volgde al spoedig, een afgeladen sjouwer, hoeveel ton zou dat schip uit de 20er jaren al vervoerd hebben?:

Afbeelding

Afbeelding

Soms enthousiaste kopers, geven dan weer een treffende naam voor een lang lopend knutselproject, een naar mijn inschatting voormalig Duits schip:

Afbeelding

Afbeelding

Wat “klein “spul wat er altijd lief uitziet, schepen met een historie:

Afbeelding

dan volgt een lege spits:

Afbeelding

Mooi casco, maar waarom zo? Alles glad en strak dus weinig romantiek:

Afbeelding

Als je diep in mijn hart kijkt, vind ik dit uitgebrande casco dan nog “beloftevol”:


Afbeelding

ook dit moegestreden casco heeft iets van….:


Afbeelding


Dit voormalige Rijksvaartuig Genie,of Pontonniers, een stoer mooi casco vroeger in legergroen ligt ook hier.
Naar mijn mening is het er niet mooier op geworden met die vergrootte vooruitgeschoven stuurhut:

Afbeelding

Afbeelding

dan volgt een sleepbootje, beetje vage foto, mogelijk gebruikt als opduwer voor de woontjalk:

Afbeelding

Afbeelding

als je dit veel krijgt zullen de “wilde plaatsen” wel snel verdwijnen:

Afbeelding

Ook dit is al wat vergane glorie, misschien bejaard of ziek en dan?:

Afbeelding

Verschil moet er zijn, wat een zorg aan een der laatste der Mohikanen een klipperspits,
waarschijnlijk even na de oorlog gemoderniseerd met een salonroef en stuurhut:

Afbeelding

Dit schip was eens een schoon schipke, nu al weer een tijd aan de (lager)wal:

Afbeelding

Luxe motor heeft niet genoeg aan vier vaargetijden, overleeft en overstijgt de seizoenen:

Afbeelding

Afbeelding

Een verbouwde maar toch een echte Sambre spits, de meest linkse, oneerbaar in de hoek gelegd:

Afbeelding

en dan er achter, naast een spits, een al in het verleden verminkt sleepbootje:

Afbeelding

de versmalling kondigt Neerharen aan:

Afbeelding

daar passeren we de cafetaria partyboot Op de Hogt:

Afbeelding

We koersen af naar de Smeermaas, waar we iets van jammer voorbij varen, maar beter dat, als sloop:

Afbeelding

het volgende oogt heel wat beter, een sieraad van de scheepswerf, die met terugwerkende kracht trots mag blijven:

Afbeelding

Ook de bewoning van de eigenaar is mooi verbouwd en strak “overijzert”:

Afbeelding

Het vroegere douanekantoor van Smeermaas met de nodige herinneringen:

Afbeelding

Boat for sale, en altijd even geinteresseerd kijken, er zit ook nogal wat uitstraling in het model, ik zag wel mogelijkheden, als je dat berghout door kon stroken? en een verfje:

Afbeelding

Soms moet je wat egoïstisch zijn anders heeft straks iedereen een mooi schip! en voeren we naar Bosscheveld, en na even wachten schutten we omhoog om het niveau van de Maastrichtenaren te evenaren:

Afbeelding

We voeren snel naar de Pieterplas, waar onze kinders en de hond, reeds stonden te wachten,
met later deze prachtige indruk, die nog lang op ons netvlies bleef hangen:

Afbeelding

Dat was het voor deze keer,
Groet, Willem.
Afbeelding
dconel
Berichten: 472
Lid geworden op: ma mei 11, 2009 10:23 pm
Locatie: Hank
Contacteer:

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door dconel »

Jezus! Kunnen we niet een wetsvoorstel indienen dat het verplicht maakt om in het bezit te zijn smaak voordat je een bootje mag kopen verbouwen?
Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan.
En 'dat gaat niet' bestaat niet
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

Dirk, troost je , het echte werk komt nog!
Groet, Willem.
Afbeelding
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

Zo waren we in Maastricht aangeland,waar vanuit we de omgeving her en verkenden,dan is het weer fijn dat je niet alleen fietsen maar ook de auto mee heb, boodschapjes en diverse uitstapjes.
Zelfs zwemmen stond op het programma, en ik wreef gelijk de slingerkielen schoon, de buren waren een weekend weg, dus hadden we de vingerpier voor onszelf:

Afbeelding

De donderdag daarop gingen de kinderen naar de dierentuin, en bij terugkomst ging het dynamo lampje branden dus, iets was niet in orde, de auto werd weer geparkeerd op het terrein.
We maakten plannen om naar Brunssum te rijden om het blotevoetenpad te bewandelen,
het was al verdacht, dat we de auto aan moeten duwen, en ik dacht, nou ja als de motor blijft draaien komen we er toch wel.
Dat is natuurlijk buiten de waard gerekend het is voor autobegrippen toch al een “oudere”auto 11 jaar, maar er zit al zoveel “troep”in, het is geen Mercedes van de Vrijbuiter, als die draait valt niet ineens de airbag uit, of de aansturing van de brandstofpomp, of het contact.
Er gingen zoveel lampjes branden, dat we besloten naar de Mc Donald te rijden en op het parkeerterrein gebeld naar de hulpdienst van de VW die te weinig spanning mat bij draaiende motor, iets van 9 volt.
Omdat hij het daarop niet deed, zijn we naar de garage gereden, achter de autoambulance aan, en zijn in een leen/huur auto gestapt, en hebben onze reis naar Brunssum kunnen maken.
Toch wel raar, schoenen uit, sokken uit en wandelen maar, een hele gewaarwording, diverse soorten van wegbedekking viel ons ten deel, eerst schoorvoetend over de diverse biggels.
Ach wat wil je, we zijn de natuur gans verleerd, zelf op blote voeten lopen is voor ons geciviliseerd volkje, al een barre moeilijkheidsgraad,maar het moet gezegd, na verloop van tijd begonnen we er aan te wennen.
Ook het modderwaden hoorde bij de route, en onze hond deed dapper mee, ze genoot, en ik denk dat ze ons heimelijk allemaal uitlachte :

Afbeelding

Afbeelding

De twee mannen moesten zich toch nog bewijzen door een paaltjesroute te lopen dus over perkoenpaaltjes door een moeras naar de overkant, niet handig om je spullen niet onder beheer van derden te laten, maar alles, dus volle bepakking moest over, wat heelhuids lukte.

Afbeelding

We liepen ook nog even door een cirkelvormig spiraaltraject, om eens te voelen hoe het is om over houtsnippers te wandelen met je blote jatten!, het lukte wonderwel, al heb ik het vermoeden dat de gewichtigste persoon het niet het makkelijkste had.
Aan het eind van het pad vinden we recht voor ons een modderputje, met een soort van brugleuninkje van takken er naast, je kan ook erlangs lopen, maar voor de twee mannen was dat niet aan de orde, en hier zie je dan hoe dat afliep.

Afbeelding

Trouwens, het laatste stuk liepen we over het zelfde traject als heen, en liepen we als met vleugels, het was eigenlijk een beetje jammer, dat we ons schoeisel weer om onze voeten moesten binden, heel leuke ervaring, vandaar dat ik hem hier maar even tussenschoof.
We reden weer in luxe uitvoering (de auto), om je lekker te maken, terug naar boord, een paar ervaringen rijker,en zo voel ik me ook, gingen plannen maken, voor een rondje sluizen.
Op maandag, daags voor de terugreis, wilden we eigenlijk nog via ecluse Lanaye het rondje maken Albert kanaal bij Lanaken stuurboord uit, richting Neerharen, je komt dan in twee fasen op het peil van de Zuid Willemsvaart wat c.a. 19 meter lager is dan het Albert kanaal.
Wat jullie ervaring is weet ik natuurlijk niet, maar de camera is nooit direct in de aanslag, het is nog steeds geen gemeengoed in m’n hoofd, en zo komt het pas op het Hollandse stuk aan bod.
Maar, zet je maar schrap, het zijn er naar mijn idee weer genoeg, uiteraard met het nodige commentaar, ik kijk nog steeds de ogen uit, we wachten op de wachtplaats, waar de natuur zich ook manifesteert, Smeermaas met een kanoër , en zwanen:

Afbeelding

En dan, een eigenwijs nest! wel een die zich ook van de modernste middelen bedient:

Afbeelding

Aan de overkant een luxe motor, een schitterend exemplaar, qua casco, je moet in gedachte de opbouw er maar eens afdenken,en een kleinere stuurhut, even dromen:

Afbeelding

en voor ons ligt een aak met een flinke deklast:

Afbeelding

Aan de overkant iets,( een woonark) verder, ligt nog zo’n exemplaar het waren dus vroeger in de beroepsvaart goede stabiele dragers:

Afbeelding

De brug van de voormalige Jo Jo haven is ook zichtbaar, en na navraag bij de Bassin havenmeester, is het nu het Belvedère project, ooit in 1976 nog koud asfalt geladen.

Het volgende sierlijke tjalkscheepje ligt juist voorbij de brug:

Afbeelding

de stuurboordwal laat ook zijn geheimen kwijt, klein maar dapper:

Afbeelding

Dit “onderstel “is ook heel oud, het lijkt op een oud werkbakje van de Dienst der Scheepvaart, of iets van de Provincie, of Rijkswaterstaat, het is later, waarschijnlijk voor meer woongenot, ook nog verbreed.

Afbeelding

We drijven zomaar wat, tijd genoeg, dus blijven we nog even aan de stuurboord kant, en vinden ook nog een bijna gecamoufleerde steilsteven, waar het woongerief uittorent boven het casco:

Afbeelding

Daaropvolgend een dekschuit, voorzien van een caravanachtige opbouw in golfstructuur:

Afbeelding

Er is zowaar een leeg plekkie, en een overzicht hoe ver het einddoel nog is verwijderd, en kijken we in het achterschip van een voormalig lief klippertje:

Afbeelding

De Tand des tijds geeft dit scheepje toch een wankel evenwicht, nu het kopje:

Afbeelding

Jullie snappen inmiddels wel dat er constant een verbazen is, en bij toeval staat er een betonnen bak op de foto, waar ik niet naar op zoek ben, tracht om een hoekje van dat betonnen appartement te kijken naar die stoere luxe motor over rechts.
Eerst nog over bakboord opnieuw een voormalige werkbak, veelal voor onderhoudswerk op kanalen of mogelijk nog een “onderstel “van een schipbrug, en de versmalling:

Afbeelding

Voor de volgende 3 foto’s, die van een afstand “mooi gelijnd zijn, een bittere teleurstelling, ik wil me nu helaas van verder commentaar onthouden:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Hé daar zijn we gelukkig voorbij, en vinden over bakboord een stralend steilsteventje:

Afbeelding

Op deze voormalige “klipper” aan stuurboord, met een luxe motor kont, een van de weinigen, wonen mensen die, of ze graag zien vliegen, dan wel hun blik naar boven gericht houden om sterren, satellieten of planeten te ontwaren:

Afbeelding

Afbeelding

Terug naar bakboord, waar we het voorschip van de gelikte steilsteven en een luxe motor aantreffen, die wel weer heel schraal in de verf zit:

Afbeelding

over stuurboord een Hagenaar, een scheepstype gerelateerd aan een aakschip, doch hier zie je de bergplaat met halfrond meer oplopen naar de steven, dan het boeisel:

Afbeelding

en er is in het verleden nogal wat “gestoeid met het voorschip:

Afbeelding

Dan,een schip wat eigenlijk hier niet thuis hoort, en als vrachtschip in onbeladen toestand uitsluitend met een zusje naast elkaar mocht varen, anders deed ze kapseisje spelen, een bijzonder goed onderhouden “Bakekske”voor de vaart, naar ik meen op de Ourthe:

Afbeelding

Afbeelding

De grote beurtmotor aan de andere kant ten spijt, het model is al matig, maar onthoud schepen zijn echt vrouwelijk, dus ben je eens in de paar jaar een make-up beurt aan haar verplicht:

Afbeelding

misschien een wellness of fitnessbeurt haar nog enigszins kan redden:

Afbeelding

Dit keer mogen jullie de ondertiteling erbij schrijven! voor drie keer scheepswaarde over stuurboord:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Het doet zo’n zeer aan mijn ogen dat ik gauw naar een klipperaakje toe vaar, om de frustratie wat weg te werken, geen schoonheidsprijs maar het casco is tenminste nog herkenbaar:

Afbeelding

dat was het voorschip nu nog even de achterkant, echter wel stuurloze onmacht:

Afbeelding

Gelukkig zijn de laatste twee, om je aan op te halen, over bakboord misschien wel een blusboot geweest, iets stoomachtigs, ziet er goed verzorgd uit, een hele prestatie:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

en dan blinkend in het gebruis van de dwarsstroom deze sierlijk gelijnde, en goed onderhouden tjalk:

Afbeelding

Afbeelding

Ho, wel recht houden die muren zijn hard, en zo vaar ik voor het eerst van mijn leven,
sluis 19 binnen, een belevenis, met nog veel authentieke “onderdelen”, een verademing:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Het nivelleren gaat gebeuren, en het gaat er rap aan toe zoals de volgende beelden weergeven:

Afbeelding

en weer een mooi detail:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Gelukkig zonder kleerscheuren weer wat hoger in aanzien, je weet het, niets vanzelf, en achterom kijkend een prachtig plaatje:

Afbeelding

Maar…. ook vooruit, een magnetische werking:

Afbeelding

Afbeelding
we pauzeren hier maar weer, en denken vast na over de volgende aflevering,
Groet, Willem.
Afbeelding
johan
Berichten: 223
Lid geworden op: vr nov 30, 2007 8:59 pm
Locatie: Roeselare (België)
Contacteer:

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door johan »

Jongens toch, wat ligt daar allemaal in je vaarwater kapot te gaan Willem.
Hartverscheurend gewoon

grts
Johan
ik hield van haar, maar ben het bijna allemaal kwijt...
Plaats reactie