van beroeps naar recreatief

Hier ontstaan de diepste gedachten...

Moderators: sailor wim, frank

Plaats reactie
dconel
Berichten: 472
Lid geworden op: ma mei 11, 2009 10:23 pm
Locatie: Hank
Contacteer:

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door dconel »

Het blijft een minder prettig idee dat er zoveel scheepjes mishandeld worden. Gelukkig zitten er ook weer hartstikke mooie foto's tussen :D
Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan.
En 'dat gaat niet' bestaat niet
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

We voeren verder, onder de gereviseerde, en vernieuwde spoorbrug door, het vergeten lijntje, wat loopt van Maastricht naar Lanaken, met in de toekomst verdere aansluiting op het Belse net:

Afbeelding

Ook de voormalige raadplaat komt dichterbij:

Afbeelding

en staat hier, omdat ik toch wel een beetje trots ben, dat dit tenminste behouden is:

Afbeelding

Daaropvolgend bevind zich over de stuurboord zijde een voormalige kolenhaven, afgesloten voor de scheepvaart, ik vermoed dat dat te maken heeft met logistieke problemen:

Afbeelding

en,….wat Parijs, clochards hier? ach, het is hier al wat zuidelijk in:

Afbeelding

Voor ons spreidde in alle glorie zich Het Bassin zich uit, in de geest zie ik opeens de schepen, met stoom en motorlieren, hun goederen uit of in laden, kratten, balen en vaten,aan de gebouwen kleven zulke gedachten van schuiten en hijstuigen, wakker worden, het is nu zo:

Afbeelding

en na een linkse draai:

Afbeelding

Hier zie je weer twee vliegen in één klap, de Havenmeester, en oosterburen die zeer geïnteresseerd keken naar de Vrijbuiter, volgens de vrouw kwamen ze nog haastig naar de sluis, helaas heb ik ze niet gesproken, het viel zeker tegen, wat je ziet is vaak niet wat het is:

Afbeelding

Zo werden voor dat ene inie mini bootje van ons de deuren wijd geopend, en schutten we tussen twee grootmachten door, over bakboord de nog werkende papierfabriek, en ja al weer jammer de voormalige klei overslag van de aardewerkfabriek, verbannen uit de stad:

Afbeelding

We zijn inmiddels geschut en opvarig naar de Pieterplas, en kijken nog even wat weemoedig achterom:

Afbeelding

Je ziet een groot deel van jou leven door je handen glippen, gelukkig zijn er dan van die herinneringen, zelfs hier nog terug te vinden van mijn jeugd:

Afbeelding
Het gaat dan om het binnenste schip, nu in gebruik als “koffieshop”? op de eerste lengte boven bunker station Jansen.
In eerste instantie gebouwd 1905 onder de naam Jamais Pensé op de scheepswerf te Slikkerveer, en 5 eigenaren later bevond het zich in het Rotterdamse onder de naam Export.
Gebroeders Raaphorst hadden het scheepje gekocht in 1955, uit Yerseke en ik kwam in 1965 bij deze motorbootonderneming werken die meerdere schepen had, en producten van de Shell vanuit Pernis als exportgoederen naar de zeeboten bracht.
Te denken valt aan vaten met diverse vloeistoffen, kratten synthetische rubber, ook was er toen nog Aldrin en Dieldrin, al jaren verboden insecticiden, al met al, een eind terug in de tijd.

Varend langs Wyck zien we de statige kerk markant aanwezig:

Afbeelding

en even bovenstrooms de st. Servaasbrug genieten we van de terugblik, het zou de volgende titel mee kunnen krijgen; Wijds over Water:

Afbeelding

na de hotelboten op het volgende kiekje te “bewonderen”schiet het al weer op:

Afbeelding

Op deze plek lagen we nogal eens te wachten voor werk via de schippersbeurs, dus aan het park, met een ankertje het schip afhouden, wel havengeld vrij, the sixties!

Af en toe een tegenligger kan geen kwaad, al is het alleen maar voor het dubbele van dit plaatje, het schip, als onderdeel van het geheel, moet nog steeds verdienen wat in dat gebouw op de achtergrond al in 2000 is uitgegeven m.a.w. het “eurosyndroom”:

Afbeelding

Nog een verscholen plaatje van de Maastrichtse watersport vereniging die, ook weer een stukje nostalgie, het oude St Pieterkanaal, Luikse vaart, in bezit heeft genomen:


Afbeelding

En dan weer de rust bij de Maasvogels, dacht je dat? mis! over bakboord lag een klein kruisertje wat te liggen, en zo kwam het dat mama waterkip, een echte Maasvogel! daar wel een geschikt plekje vond, zo net naast de BB motor met uitzicht op de eventuele vijand.
We hadden haar al diverse keren samen met papa kip heen en weer zien fladderen, en gingen via een steun naar boven ten dele hun vleugels gebruikend voor het evenwicht.
Deze middag hoorden we veel gepiep, en ja hoor mama waterkip vond dat haar nieuwe borelingen eens hun drijfvermogen moesten gaan testen, dus een voor een gingen de donsjes van een toch wel serieuze hoogte te water, we schatten toch wel zo’n acht kleine kipjes.
Maar het gevaar lag ook hier op de loer, en meeuwen en koeten aasden op dat kleine grut, angstig dicht bleven de beestjes bij elkaar maar de weg terug was een onmogelijkheid.
mama kip probeerde met lieflijke geluidjes haar jongen te lokken vanuit het achterbakje.
We zinden op een oplossing voor het grote probleem, de helft van het tedere kroost was al verdwenen.
Bij ons lag er nog een plankje op het achterdek, een touwtje is bij ons voor het oprapen.
De familie vroeg zich af wat ik ging doen, maar ik ging door met experimenteren, en boorde een gaatje aan één eind in de plank in het midden, touwtje eraan en naar de volgende pier voor een kippen helling handig toch een stukje hout aan boord:


Afbeelding

Nu maar wachten of het werkt, vreemd hoor zo’n plankje, maar na verloop van tijd ging ma kip het toch eens proberen, en vol spanning keken we naar het welslagen van deze operatie.
Afwachten of de kleintjes dat voorbeeld durven volgen, en zie:

Afbeelding

Deze dag kon natuurlijk niet meer stuk, wel berichten we nog even aan de eigenaar dat hij goed voor het overgeschoten kroost moest zorgen.
Hij vertelde de eerste 14 dagen niet uit te varen, en zo gingen we gerust de laatste nacht in bij de Maasvogels.
De verte roept weer maar ook het werk volgende week, dus maakten we ons reisvaardig voor de afvaart, in de dubbele zin des woords.
8 Juni begeven we ons op de terugweg,maar het gaat allemaal niet zo snel, het is altijd lastig om afscheid te nemen, als je het naar je zin hebt maar dan toch om 10.00 uur zwaaien wij, schoonzoon en mezelf, vrouw, dochter en hond uit, die als kwartiermakers met de auto vooruit zullen rijden.
De bedoeling is om deze dag een flinke slag te maken, we wilden naar Kessel waar een oom van de schoonzoon woont en zijn boot daar in de jachthaven vertoeft, het was ons in het verleden duidelijk te verstaan gegeven dat we niet zomaar voorbij konden varen.
We tuften er lekker op los, zodat we om c.a.12.15 uur afschutten in sluis Born, en even dacht ik aan sluis Roosteren ach zo lang geleden, nog staan de sluiswachters woningen als stille getuigen boven aan de dijk, met geen foto’s tot Sambeek.
Sluis Maasbracht zat wat tegen waardoor we na 15.00 uur aan de benedenkant uitvoeren, en er weer gedachten uit het verleden bovendreven van de schippersbeurs en de protesten in de jaren 80, waar ik eigenlijk wat ongewild ook nog een aandeel in had, ik haalde zelfs de plaatselijke Limburger, met foto en al, hoe snel kan je bekend zijn, maar je heb de dingen wel in de hand, ze zouden nu vragen, wat, waar,en wanneer, zo vluchtig is het leven.
Verder ging de reis,schutten aan Heel de bakboord sluis, en wilden niet te lang doen over het Lateraal kanaal met de hoge strakke oevers, en goed en wel onder de spoorbrug van Buggenum door strekte de Maas in al haar kronkels zich uit vooral net voorbij Neer de Mussenberg een idyllisch plekje in de bocht, het maakt je steeds weer nieuwsgierig.
Voorheen als je dan beroepsmatig hier afvarig was zat je al gauw op 5 meter hoogte, en overzag je de hoeken, waardoor je de tegenvaart eerder zag, en je plan kon trekken.
Een “onschuldige”molen aan de rechteroever met de naam Grauwe Beer doet me ergens anders aan denken, wie weet haalt iemand me uit de droom.
Aan de zelfde oever vinden we Beesel wat niets van doen wil hebben met ons en met rode tonnen ons zelfs enigszins afweert, waarna Kessel in zicht kwam wat voor ons een speciale herinnering heeft.
Kessel een mooi dorp, waar de Keverborg zich verheft vanuit de oever, met de kerk waar we langs varen, en even verder zijn we Reuver ook al gepasseerd, en duiken het mooie jachthaventje van WSV Poseidon in.
Na een hartelijk ontvangst, het was al rond 18.00 uur, maar je weet het nu zachtjesaan wel, we zijn LAATBLOEIERS kwam ook het “droge”vervoermiddel aan, en dronken gezellig wat in het clubgebouw.
Later die avond bekeken we elkaars schepen, die van ons was binnen nog niet helemaal af, maar de St Jozefvlet bleek nog in nieuwstaat, al ging zij toch al weer heel wat jaren mee.
Toen was het weer bedtijd, en sloten we weer een lange dag af.
09-06-2010 Als je je stem niet verloren wil laten gaan moet je vandaag gaan stemmen, en we hadden in onze woonplaats ons stembiljet om laten bouwen van lokaal naar nationaal.
Dat werd de bibliotheek in Kessel, erna gingen we nog even de Borg bezichtigen, en naar de plaatselijke buurtsuper dus de ochtend waren we daar wel mee zoet.
Op vrijdag wilden we weer thuiskomen, maar wat minder veel varen per dag, maar ja, het is al woensdag dus gingen de touwen weer los, op naar Wanssum, de vrouwen over de landweg en wij over de waterweg.
Er werd van het deurensteiger af boven de sluis van Belfelt gezwaaid door voor ons zeer bekende personen vandaar toch nog twee plaatjes:

Afbeelding

Afbeelding

Later zwaaiden we nog even bij Broekhuizen waar we opnieuw geklokt werden, zouden we wel binnen de gestelde termijn op locatie arriveren.
Zo deden we Wanssum aan, waar we beroepsmatig en regelmatig ons schip lieten lossen bij Landbouwbelang.
Daar hebben we in 1980 een reis kippenstront geladen, voor het eiland Tiengemeten.
Achter ons was dus de jachthaven, en de kiepauto stortte de droge stuifzooi vanaf de toch wel hoge kant in het schip, en niet alleen onze stuurhut en roef stoven onder maar…. ook dreef het ammonia stof naar de jachthaven.
Het was stralend weer, dus waren de zonaanbidders goed vertegenwoordigt op de boten, en het laat je raden wat er gebeurd en gezegd is, in ieder geval zonder oponthoud geladen .
Een goede week later moesten we toch maar in het zandgat van Bergen gaan laden, waar, na de brug over bakboord, alleen nog maar een kaal damwand steiger was.
Toch, ondanks de vooraankondiging door moeder de vrouw, kregen we een te krappe plek, aan een vingerpier, welke een wankel evenwicht bezat, en konden er gelukkig niet tussen.
Blij mochten we afmeren naast een voormalig brandblusvlet aan de graskant, bij de Molenbeek.
Wanssum, 65 jaar geleden sprak men over de nieuwe Peelhaven er waren 1125 inwoners, inclusief 240 in Geysteren allen eensgezind rooms katholiek.
De nering toen bestond uit; Landbouw en Veeteelt, Boom en Rozenkwekerijen, landbouwmagazijnen, Betonfabriek, stalen ramen; kunstmest en veel dennenbos, 1947.
Vermeld werd ook, dat de plaats zwaar geleden had door de oorlog, die nog maar goed twee jaar was afgelopen, je vindt ook nog veel herdenkingsmonumenten terug in die streek.

Met wat bijkletsen hier en daar, en het voldoen van havenrechten schoot de tijd toch harder op dan we dachten, en was het zo weer etenstijd en een gezellige avond.
Donderdag 10 juni waren we voor ons doen redelijk op tijd op dreef, en na melding per marifoon van sluis Sambeek, konden we de lege sluis in, wel helemaal voorin tegen de streep want er kwam nog een duwer bijlopen.
Dat gold ook voor onze mede recreant die toch banger was uitgevallen en een paaltje terug hield, hij kreeg de wind van voren, toen de man voorop de duwbak vast maakte, die had natuurlijk meegeluisterd, zie hier een impressie van het gebeuren:
Afbeelding

Afbeelding

ook nog even de fietsen op de foto, met de trekhaak:

Afbeelding

En zo laat je je angst ook duidelijk blijken, hou het voor jezelf altijd overzichtelijk, zet een meertouw, of landvast in een sluis altijd voor en achteruit, dan kan er niet zoveel misgaan.
Let altijd wel op de mogelijkheid van klem lopen van de tros, dus blijf alert, het is beslist geen kinderspel, al lijkt het daar vaak op.
Er volgde een wissel op sluis Grave, de dochter en schoonzoon plus hond, gingen nu voorop in de auto, en samen met de vrouw voeren we door Hollands dreven.
Schutten in Lith met de Oude sluis, en als het kan naast een beroeps, hoef jij niet aan de touwen in de sluis tijdens het schutten, en kan je net als ik deed, wel voldoende ervaring alstublieft, de buurman helpen met de zware meertouwen:

Afbeelding

Afbeelding

wat een complex heden ten dage, een luxe bij vroeger, twee sluizen:

Afbeelding

Verder ging de reis, ons doel was het zandgat van Maren-Kessel, waar het recreatie oord de Lithse Ham in is gesitueerd.
Rond 17.00 meerden we af aan een riant steiger, aan de Lithse Ham, wel was het erg rustig daar, weinig vertier een beetje kaal, leeg.
Zoon Tim kwam ook een nachtje slapen, die wilde graag het laatste stuk meevaren naar Hardinxveld dus het slaapmatje in de stuurhut, en…snurken!
Daags erna vermoeden we wel de vele lege plaatsen, ik was zo eerlijk om 5 personen en een hond op te geven, daar was dan ook de rekening naar, ach voorlopig de laatste.
Nog twee foto’s dan is het zomaar op, ondanks nog één dag varen, raar maar waar:

Afbeelding

Afbeelding

Vrijdag thuisvaart dag, om 10.00 uur vertrekken we, en varen de Maas verder af tot aan het Heusdens kanaal, waar we de regulateur op vol vermogen moeten zetten, daar we net voor de ingang niet meer vooruit gaan door de deining, geen spat aan dek, en draaien dan soepel stuurboord in, richting Andel.
Na een goed uur kwamen we voor de sluis, waar we met de beroepsvaart meekonden,en voeren we na de splitsing afgedamde Maas - Boven Merwede als een zwaantje over de golven.
De scheiding Nieuwe Merwede, Beneden Merwede lieten we links liggen en meerden om 17.30 uur weer veilig af aan het steiger van de vereniging.
Het was opnieuw een geslaagde missie met indrukken die onuitwisbaar zullen blijven.
Groeten, tot de volgende, Willem.
Afbeelding
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

Leeswijzer: In deze en misschien volgende aflevering zijn zowel heden als jeugd verwerkt,
Sommige episodes uit mijn verre verleden zullen in het verhaal de revue passeren.

Na toch wel een intense maar mooie vaar vakantie, moeten we de tijd weer vol zien te maken met werken, onderhoud en af en toe een weekendje afsnoepen soms twee of drie dagen.
Zo ook op zaterdag 17 juli, als ik met de aanstaande schoonzoon naar Vianen vaar, zijn wens was om toch ook eens op het Merwede kanaal te varen, zo naar zijn geboortegrond.
Als je meevaart naar Maastricht waarom dan niet naar Vianen, dus daar overnacht, en even door het stadje gelopen, en weer op huis aan, daar er de andere dag weer op ons gerekend werd.
Misschien om het vaar afkikken in goede banen te leiden, moesten we ook wel weer even de sfeer van de vakantie terug halen, en is het goed om alles weer op een rijtje te krijgen.
Tussen de bedrijven door klussen, wat aan verfwerk doen, en zijn er binnen toch nog een aantal afwerkpuntjes in de kajuit.
31 juli kijken we, mijn kleinzoon en ik onze ogen uit op het reünie feestje van de LVBHB, in Schiedam, waar het gezellig druk is, en mijn broer met zijn schip ook aanwezig is.
Op 2 augustus gaan we naar Roermond, en bezoeken we de Jubileum Jamboree, die in ons land 100 jaar bestaat, een groot spektakel, met bijzonder veel vrijwilligerswerk.
Zo komen we het jaar weer aardig door tussen het bruggenwerk in het Rotterdamse, en lees dat we met 4 andere oude scoutsleden met de Vrijbuiter varen over de Linge.
Net voor Leerdam:

Afbeelding

We laten ze inschepen te Arkel, en varen naar de Mariënweerd waar we picknicken op een mooi grasveld, het word te laat om nog door te varen naar Geldermalsen, dus varen we terug naar Arkel, en vertoeven voor de rest van de avond bij de chinees, waarna ieder weer huiswaarts keert.
Wij varen terug, daar het maandagmorgen weer vroeg dag is men verwacht van mij om 04.00 uur operationeel te zijn op de brug.
27 Augustus gaan vrouw dochter en ik de aanhangwagen, alias werkplaats te Heukelum uitruimen en uit vegen daar het grote werk, waar hij voor was gebruikt achter de rug is.
Voor mij was het nog flink werken, er zijn altijd spullen die je nog wel eens kan gebruiken, maar waar laat je het, gelukkig bracht dochter uitkomst en stalden het in de garage van haar toekomstig huis.
De agenda nalezend lees ik dat er een nieuwe bestemming gevonden is voor de aanhanger en word 28 augustus opgehaald.
Op 30 september gaan Henk en ik weer varen, opnieuw naar de Furiade te Maassluis, en meren op het zelfde stekje af:

Afbeelding

Opnieuw geen opnames van dit gebeuren, wel van later als ik over de nieuwe Maas langs de monding van de Maashaven vaar:

Afbeelding

waarna ik doorvaar naar Schoonhoven, en Henk weer oppik, om de volgende dag over de Rijn via de sluis van Hagestein en rechtdoor op de kruising met het Amsterdam-Rijnkanaal langs Dorestad te varen, waar ik nog een bijna antiek plaatje van heb:

Afbeelding

Hier heb ik nog een stuk kaart van, uit elkaar gevallen van 1952, wat een groot gedeelte van onze reis bepaald, met wat antieke, misschien wel unieke foto’s daar er wel filmmateriaal is maar slechts een enkele foto gemaakt in de herfst 2010:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

We besluiten om naar Rhenen te varen, en meren aan het steiger net beneden hotel de Stichtse Oever, de oude veerstoep.
Nadat de havenmeester zijn marktgeld heeft opgehaald gaan we aan de prak beginnen, en laden nog wat drinkwater van het steiger, en hebben een genoeglijke avond.
Er is was gerommel op de rivier, en denk dat er een schip voor anker gaat op de rivier dus draai me om en probeer verder te slapen.
Inmiddels is het 01.00 uur en door wat luidruchtig motorengeluid met veel wisselende toerentallen ga ik mijn warme bed verlaten, en kijk in de stuurhut en zie een oefening van de genie troepen.
Ze gaan een brug slaan, en dat is natuurlijk het makkelijkste aan een oude veerstoep en met veel kabaal gaat er steeds een uitklapbare ponton van een vrachtauto te water, en twee van die duwdingen met brullende GM gieren boven mijn slaap uit.
Half brak ontbijten we om 08.00 uur en varen een half uur later, een militaire ervaring rijker.
Verre herinneringen komen boven, van een vaartocht met de klipper Rust Roest, geladen in Rotterdam voor Zutphen, milocorn 100 ton en moeten lossen in een haven die al niet meer bestaat.
Spieker en Elfrink had een unieke oude kraan, met starre arm die snel over de rails reed, en een loods met daken die opengeschoven werden en, zo werd de milocorn in de loods gestort.
Later losten we voor die firma in de industriehaven, wat lager uit, `met de grote kraan van Levison, we denken dat het een metaalhandel is.
We voeren langs Wageningen met mooi rustig weer en haast geen tegenstroom, en niet veel vaart langs Renkum met de van Gelder papierfabriek en, bijna niet meer te zien de veerstoep van de allang verdwenen gierpont:

Afbeelding

Zo zijn er gelukkig nog veel sporen aan de rivier die zich door zijn kalme stroom uitstekend leent voor een uitgebreid overzicht, vervallen steenfabrieken markeren de zilveren stroom.
Veel groen en vee in de uiterwaarden maken dit tot een geliefde tocht, Heeteren, hoe lang heeft de voormalige steenfabriek als een oorlogsmonument aan de oever gestaan, totaal kapot geschoten, hij lag ook in de vuurlinie.
Bijna op de zelfde plaats,vinden we de positie terug die de aanzichtkaart uit 1953 al laat zien, ongeveer vanaf de Noordberg:

Afbeelding

We varen verder en onder de spoorbrug van Oosterbeek, in de lijn Arnhem Nijmegen is het altijd een beetje zwaar varen, ook ontwaren we rechts van de voormalige steenfabriek van Jos Terwind uit Elden de restanten van de Atlantic wal.
Als we wat later langs het enigste hoofd van de Waterlinie aan de rechteroever varen, zijn we al aan de benedenkant van Arnhem wat vanaf het water hoog uit de oever torent.
Het imposante Rijnhotel,en de riante huizen, met hun privacy, vanaf het water dus wel zichtbaar, zeker als kind was dat fascinerend, huizen met mensen waar je letterlijk en figuurlijk tegenaan keek.
De Rijnkade vroeger ook al door schepen ingenomen:

Afbeelding

Plaatjes die vredig overkomen dat is meestal zo bij antieke foto’s, maar wat een werk moest er verzet worden, en armoede die steeds weer aan de dorpel knaagde en met zoveel gedachten komen we bij de Rijnhaven.
Dat brengt me weer terug bij de zestiger jaren, als we in de Merwehaven te Rotterdam 75 ton wolframconcentraat, in kleine jute zakjes laden, in het scheepje Rust Roest II, met bestemming Arnhem.
Het bedrijf Billiton verwerkte dat kostbare spul voor de gloeilampen industrie, en al met al duurde het nogal even voor we weer bevrijd van de lading op de thuishaven aankonden.
Zo te zien is er van overslag van stukgoed niets meer over, en daarmee de gezellige drukte in zo’n haven, de container slim en zakelijk, heeft daarmee veel meegenomen.
Inmiddels bereiken we de splitsing met de Gelderse IJssel, en vragen via de marifoon of er nog opvaart is op de IJssel, varen naar de volgende krib, en nemen om in vakjargon te spreken kop voor.
Je moet altijd twee keer zo goed uitkijken op deze rivier, die veel grilliger is in de bovenste helft smal, en met normaal water steken de kribben hoog boven het waterniveau uit.
Daarbij genomen dat snelheid verdubbelt, en opvaart, afvaart mag regelen,betekend dat er veel aandacht wordt gevergd, aan de linkeroever passeren we scheepswerf Westervoort.
Even later zitten we alweer onder de spoorbrug waarna aan rechteroever de haveningang van Westervoort die is voor beroeps alleen vanaf de benedenkant in te varen, verder even voorbij de verkeersbrug jachthaven “Het Hazenpad“ altijd al een originele naam gevonden.
Dan bochtenwerk bij Rheden de Steeg, maar troost je, vroeger nog 5 km langer, maar door bochtafsnijding zoveel verkort, verstilt plaatje vanaf de uitloper van de Gelderse heuvelrug, (wat door mijn ouders is gepost naar familie in de jaren vijftig):

Afbeelding

Met in de verten, Gelre’s toren de vesting van Jan van Gelre, steenfabriek van Bingerden, nou ja wat er nog van over is, passeren we , en ontwaren de toren van Doesburg.
Doesburg in 1947; stadje aan de samenvloeiing van de Oude en de Gelderse IJssel, 5700 inw.
Het 15e Eeuwse raadhuis in de Munsterse stijl is dan in oude glorie hersteld.
De gelovige bevolking bestond toen uit; 45% RK, 39% Ger. en 6% deed het op een andere Hervormde manier, dus 570 personen geloofden het allemaal wel, of niet?
Het drukke zakenleven vertaalde zich in de volgende groepen; Klompen,scheepswerf,leerlooierij, ijzer en metaalgieterij, olieslagerij, rieten meubels, beton, veevoer, pottenbakkerij, handel in kunstmest en graan.
Tempergieterij, de enige Ned. gieterij van smeedbaar gietijzer, Ferrocal, gewapend astbestcement, voor schuilkelders en archieven, tricotage, blik, mosterd, likeuren fietsen.
Geboortestad van admiraal van Kinsbergen, het stadje is geteisterd door de oorlog.
63 Jaar later is er van deze dingen nog maar weinig over, ik vermoed dat veel lezers of het niet interessant vinden, mij zegt zoiets nog al wat, in mijn herinnering een stukgeschoten kerktoren, die heel wat jaren als tijdsdocument voorbij kwam als we geladen afvoeren.
Bochtafsnijdingen waren eerst niet zo in bij de waterstaat, mede omdat er geen stuwen kwamen in de IJssel, en men was bang dat er niet voldoende water op het boveneind zou blijven, als men bleef afsnijden, vandaar de gedeeltelijke bochtafsnijding te Rheden.
Juist beneden Doesburg was er in mijn herinnering allang één, het zou zomaar de eerste kunnen zijn, en dan ben je haast gelijk bij Dieren, de invaart van het Apeldoorns kanaal.
Ook daar heb ik nog een oud plaatje van, de drietrapssluis:

Afbeelding

en de twee jongetjes voorop de eerste Rust Roest scherpsteven van 52 ton, mijn grote broer links, en ik rechts, verlangend kijkend naar de IJssel, in de bovenste sluiskolk, zomer 1953.
Verder gaan we, en zien de pont van Brummen naar Bronckhorst, het moet daar erg oud en mooi zijn, dus misschien over land, ik kom alleen voor Nederland al tijd te kort!
Torens in zicht, Zutphen ook een ander gezicht als een 50 jaar geleden, toen je nog Zutfen spelde, met weer die indruk van een gehavende toren.
Wel een markante onderbouw maar in geen verhouding, gelukkig hadden ze nog een soort van Madurodam bovenstuk op de luifel van de preekstoel staan als voorbeeld.
Het grote exemplaar werd veel later boven op de toren geplaatst, we parkeerden de Vrijbuiter bijna aan de voet, nou ja, in Gelre’s haven om ongeveer16.00 uur.
We gingen winkelen, en op twee kleine pannetjes uit waar we uiteraard in slaagden, ik denk Blokker, waarna we langs de HEMA liepen, en lazen dat er een voordelig ontbijt was.
Daar was het nu al even te laat voor, maar de andere morgen voeren we pas om 10.30 uur af, en je snapt het al ,heerlijk ontbeten met jus en koffie.
Nadat we de monding van het Twentekanaal aan de rechteroever zijn gepasseerd , zien we om de hoek na wat overstroomgebiedjes, over de linkeroever kasteel Nijenbeek, een voormalige donjon, uit de 13e Eeuw, aan de Voorster beek.
Niet te lang kijken naar die ruïne, want de rivier, die hier soms nog wel smaller lijkt kronkelt scherp stuurboord uit, en nog iets, ik mis de tolbakens op de kant die je vroeger de vaargeul aanwees.
Nadat we over stuurboord een heel mooie locatie waarnamen, van een riant optrekje, kwamen de contouren in zicht van de nieuwe verkeersbrug boven Deventer, en zocht tevergeefs naar het industrieel erfgoed van Noury en van der Lande.
Deze meelfabriek was te bereiken via de smalle haven bij de olieopslagplaats, voor de voorhaven van Deventer, waar we eind 50er jaren losten met het klippertje van vader.
Deventer, voorhaven van het Overijssels kanaal met ontsluiting via voornoemd kanaal naar Raalte, met aftakking naar Vroomshoop en Zwolle, dat was in 1947 nog aan de orde, en tot Raalte was het in de 70er jaren nog open, en hebben we daar nog gelost:

Afbeelding

We schutten dan te Deventer door de Bernhardsluis, en voeren helemaal naar achteren en naar bakboord kwam je dan bij de Snippeling een klapbrug waar je een niet onaanzienlijk bedrag moest betalen, aan de Maatschappij Overijsselse Kanalen, kortweg MOK.
Nadat het geheel nadrukkelijk afgesloten was met een zware balk, losten we even voor de Snippeling, aan een nieuwe loswal bij de DOK Deventer Overslag Kombinatie.
Volgens het vermaarde Aardrijkskundig woordenboek komt eerst in de categorie nijverheid de koek en biscuit, en na veel industrie, ook nog een paar grote namen.
Te denken valt aan Geert Groote en Schimmelpenninck die beide hier geboren zijn, er was in 1947 een standbeeld van president Steyn, van de Oranje Vrijstaat,en studiebol in Deventer.
En de schipbrug zal dat jaar worden vervangen, door een vast exemplaar, de naweeën van de 2e Wereldoorlog zijn dan ook nog goed zichtbaar.
Weidser wordt de rivier na Deventer, en plaatsen als Olst met de Teerfabriek waar de V T loste, met de pont naar de overkant Welsum, en even verder Veessen, waar je dan weer over kan naar Wijhe.
Ergens tussen deze plaatsen kon de genie in vroeger dagen een stuw opwerpen door een caisson tussen twee muren laten zakken en konden ze zo de bovenloop van onze rivieren laten overstromen.
Al eerder vermeld bij Arnhem, ook op de Waal had je zo’n monteerbare stuw, het bleek tijdens de bouw al achterhaald, dat bewezen de Duitse parachutisten.
Van ver is de centrale van Windesheim zichtbaar, een bekende “radioplaats”bij de waterhoogten medegedeeld door Rijkswaterstaat, Deventer – Windesheim, + 2meter40
Het is nou eenmaal een nostalgie reis dus daar gaan we dan ook voor, Windesheim – Katerveer, + 2meter10 nog zie ik de schepen wachten voor de Willemssluis om via de Willemsvaart naar Zwolle en naar het Zwarte water te varen, deze ontsluiting kwam al in 1819 tot stand.
Via de Spooldesluis, het alternatief, varen we het Zwarte water op linksaf richting Hasselt waar we om 15.45 afmeren even boven de nieuwe verkeersbrug, vlak bij het oude brugwachtershuisje.
Hasselt, ook meegesleurd in de vaart der verandering, geen graansilo meer of veevoeder bedrijf, nog wel een paar scheepvaart gerelateerde bedrijven.
Statige namen voor grachten die je in Amsterdam terug vindt, en in het verleden een handelsknooppunt met het achterland via het al eerder besproken kanalenstelsel.
Ook bevonden zich hier kalkovens, toegankelijk door de gracht waar ik nog wel eens doorgevaren ben met de roeiboot zelfs nog een stuk Dedemsvaart door een grote buis.
Herinneringen van ons zijn er hier, verbouwingen aan de Grindwal denneboom, roeren:

Afbeelding

Afbeelding

en in 1994 nog een nieuw stuurhutdak dus werd het tijd hier even te rusten en te winkelen:

Afbeelding

Er stond ons voor de andere dag een verrassing te wachten, overigens een normaal natuurverschijnsel, in de vorm van mist dus genoten we iets langer van ons warme nestje.
Ook weer niet te lang, we konden nog wel even een paar kleine boodschapjes doen, en vonden ook nog een kringloopwinkel, en, natuurlijk schafte ik voor mijzelf Beekman en Beekman aan.
Omstreeks 11.30 was het zicht zover verruimd dat we de touwtjes weer in eigen handen namen, en koersten naar Zwartsluis, en afmeerden voor de Arembergersluis:


Afbeelding

Dan begeef ik me op nieuw terrein, en is het teruggrijpen op het verleden voor even wat minder, inmiddels wachten we geduldig tot de sluismeesteres haar warme hapje binnen heeft.
In eens zijn we na het schutproces in een andere wereld, één van eerst gras later riet en biezen, en komen op de Kleine Belterwijde, een niet al te groot meertje, met diverse mogelijkheden.
Het blijft tot Ronduite de Aremberger gracht, en pikken nog een stukje Belterwijde mee, en na brugpassage slokt de Beulakerwijde ons geheel op, tot we ons in de walengracht verschuilen.
Na het veer van Jonen, komen we nog een baggerbak, met ernaast een sleepboot tegen, wel even goed manoeuvreren in dat toch al niet te ruim bemeten stukje, dan Giethoornsemeer, met het driehoekige eiland, wat een opknapbeurt krijgt met nieuwe beschoeiing.
Leuk is de driehoeksplitsing wij gaan rechtdoor en passeren gehuchten met verbeeldende namen als, Kikkerij en Muggenbeet, gaan onder de N333 door, en laten het Steenwijkerdiep rechts liggen.
Scherend door de Scheerebrug,dat was dan wel weer gekscherend, varen we inmiddels op de Wetering, naar de Heuvengracht, wel even meer dan haaks naar links met een grote plas aan bakboord.
Op naar de Kalenbergergracht vermaard om, ja waarom eigenlijk, is het om het smalle pad, of dat de auto het hier af moet laten weten, de zompige gronden er omheen, de kleine arbeiders woninkjes?
Als we dan maar niet vergeten dat deze mooie entourage nog maar 50 jaar terug een land was van arme gemengde boerenbedrijfjes, en riet en biezen handel toen nog geen vetpot.
Soms hé voel ik me verlegen met deze wetenschap je vaart hier nu zomaar voor je plezier, als we twee generaties terug die mensen tegenkwamen, krom gewerkt, ik zou me geen houding kunnen geven.
Dit is ook STUURHUT met de diepste gedachten…….
Ossenzijl weer wat bekender terrein nu zal je zeggen, hoe kan dat nou?
Als volgt; de klipper Rust Roest van vader was een ondiep scheepje afgeladen stak zij 1,65 m.
Er was nogal eens werk van Rotterdam naar Oldeberkoop aan de Tjonger, althans een wiek of zijsloot leid naar dat plaatsje, met 1,45 te bevaren hier het bewijs, 3 april 1973:

Afbeelding

Met 100 ton had vaders scheepje de juiste diepgang om de enkelvoudige grondstoffen naar de graansilo onderdeel van CAF te brengen en is het eenmaal voorgekomen dat we via Beukerschut, halfweg Zwartsluis en Meppel via Beukersgracht en Giethoorn naar Steenwijk voeren.
Juist voor Steenwijk voeren we toen linksaf het kanaal Steenwijk Ossenzijl in dus kom je vanzelf te Ossenzijl.
Deze reis besloten we om hier te overnachten aan de Vri Jon werf:

Afbeelding

De nieuwe aanwinst van de kringloop, geeft mij de kans om deze geslaagde dag in het avond uur te vullen met vooroorlogse Brabantse gedachten, hulde aan Toon Kortooms.
Ik vertrouw er op, dat jullie heden en verleden kunnen scheiden, anders is deze aflevering maar een rommeltje.
Groet, Willem
Afbeelding
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

Lieve allemaal, ineens blijken mijn foto's te groot, zodat ik mijn verhaal niet kan plaatsen, ik heb het net als de vorige keer gedaan, wie help mij ?
groet,Willem.
Afbeelding
Gebruikersavatar
sailor wim
Berichten: 2661
Lid geworden op: vr nov 30, 2007 11:53 pm
Locatie: Den Haag

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door sailor wim »

Hoi Willem,
Ik zie dat je Photobucket gebruikt gaat het daar mis of op het forum?
Gr WIm.
Als iedereen bezig is om gezien te worden, wie kijkt er dan nog?
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

Wim, ik ben de hele dag al aan het tobben met photobucket, al verkleind, maar ik krijg het niet op het forum,vanaf Word.
Ik heb nu Picasa gedownload maar daar moet ik nog helemaal inkomen, en heb assistentie gevraagd van zoon Tim die één dezer dagen langskomt.
Tot zover de stand van zaken,
groet, Willem.
Afbeelding
Gebruikersavatar
sailor wim
Berichten: 2661
Lid geworden op: vr nov 30, 2007 11:53 pm
Locatie: Den Haag

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door sailor wim »

Hoi Willem,
Ik gebruik Tinypic.
Die is niet moelijk.
Er zit een link bij speciaal voor forums.
Maar dan moet je eerst je tekst plaatsen op het forum en daarna foto na foto de "foto link" er in doen.
Gr WIm.
Als iedereen bezig is om gezien te worden, wie kijkt er dan nog?
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

Wim, ik krijg steeds het bericht dat mijn afbeeldingen max 700 pixels breed mogen bevatten, maar ik doe het zelfde als altijd, ik ga het lange bericht halveren misschien lukt het dan, dan krijg je het in twee gedeeltes, als het gaat lukken.
Afbeelding
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

Nu even zonder foto’s, die zet ik er later wel tussen, heb iets geprobeerd, maar nu heb je een vergrootglas nodig geloof ik.

Soms snap ik het niet helemaal, en vind weer foto’s van vrijdag 7 oktober in 2010
We gaan op deze dag eerst even een rondje Ossenzijl wandelen,en doen bij een mini supermarktje vlak bij het water wat inkopen, en de krant, ook een praatje met collega brugwachter, moest er natuurlijk bij.
Om 10.00 uur varen we het rondje over de Linde dus, linksom richting Kuinder, waar we rond de middag Soms snap ik het niet helemaal, en vind weer foto’s van vrijdag 7 oktober in 2010
We gaan op deze dag eerst even een rondje Ossenzijl wandelen,en doen bij een mini supermarktje vlak bij het water wat inkopen, en de krant, ook een praatje met collega brugwachter, moest er natuurlijk bij.voor de sluis strandden.
We dachten even af te meren over stuurboord voor de sluis, maar het is op de hoek, dus had ik kunnen weten dat het niet diep zou zijn, de sluis ging al snel open, dus ging het weer verder.
door de sluis hielden we dan maar pauze:

Afbeelding

Afbeelding


En terwijl Henk even naar de snackbar opzoek gaat, schiet ik zomaar wat plaatjes omdat dit een unieke situatie is, het is nog niet zo erg lang geleden, dat je hier pas rond kon varen, en het is altijd uniek, als je er voor het eerst komt:

Afbeelding

Afbeelding

Straks gaan we onder deze betonnen brug door naar het Nieuwe Kanaal:

Afbeelding

We varen gewoon een stuk aan de andere kant van de N351 terug, tot aan Slijkenburg, en komen dan op de Tusschen Linde, naar de Kuinder of Tjonger, na eerst de keersluis van Schoterzijl gepasseerd te zijn.
We varen langs Langelille en komen op het Wijd, varen door met aan bakboord de Pier Christiaansloot, en gaan nier rechtuit naar Heerenveen, maar rechts de Helomavaart in.
Ik kom weer op bekend terrein maar wat is bekend, een kleine 40 jaar is er verstreken, en natuurlijk zijn de bruggen, Oldelamerbrug en Nijetrijnsterbrug er nog, maar toen zag je tenminste nog een brugwachter met de zwengel draaiend op de draaibrug.
We komen bij de Linthorst Homan sluis, gebouwd in 1973, dus ook weer in die periode van de vorige beroepsreis, twee maal blijk ik hier eerder te zijn geweest, één keer nog door de oude drieweg sluis, en later de voornoemde nieuwe sluis.
Spoedig was het rondje rond, en voeren we terug naar Ossenzijl waar we door de brug BB uit gingen richting Steenwijk met over links opgaande landerijen, met bovenaan Oldemarkt.
We komen na vijven in Steenwijk aan, en meren in de gemeentelijke haven achterin, over bakboord, waarna we nog even winkelen en de weg opzoeken naar het station.
Zaterdag, afscheid van Henk die met de trein naar huis reist, en de Vrijbuiter het dit weekend alleen met mij moet stellen, dubbel! heerlijk om alleen na te denken en doen, ook leegte.
De touwtjes worden los gegooid en er wordt koers gezet naar Blokzijl, via het Steenwijkerdiep, vaar ik op de Muggenbeet aan en de Kikkerij.
Bij het Giethoornse meer, houd ik stuurboord aan via de Valse Trog, en het Noorderdiep richting Blokzijl, waar de “vage” contouren te voorschijn kwamen:

Afbeelding

Afbeelding

Voor het eerst na goed 39 jaar kom ik weer hier, dat verhaal is als het volgt:

Afbeelding

De eerste reis van mij als binnenvaart ondernemer, leek op een jongens avonturendroom.
120 ton maïs naar Blokzijl voor Gebroeders van Bentheim, juist door de sluis over stuurboord was hun veevoeder bedrijf.
De reis was in voorspoed verlopen, ook vader en moeder gingen deze eerste reis mee, en motorisch was ook alles dik in orde dus kwamen we op tijd voor de loswal, dachten we, helaas, de bovendorpel van de sluis hield het achterschip tegen.
Wat nu, we lagen toch niet te diep volgens de meetbrief, maar de hak stak dieper dan we dachten en, voelde ik me schuldig over het ongerief wat ik een ander bezorgde.
Inmiddels was er een passagierscheepje aan de bovenkant gekomen die naar buiten wilde, gelukkig was de sfeer nog gemoedelijk.
We lagen het schip gedeeltelijk open, het kraantje van de fabriek kon net in het derde vak komen, en al met al duurde het een uur eer de drempel van de sluis het opgaf.
Maar raar, in 2010 klopten verhoudingen niet met de herinnering, die kraan, had nooit bij het schip gekund want het was voorbij het grote herenhuis, wat toen het kantoor was staat er nog, maar nu juist boven de sluishoofden, en erna was pas de inmiddels verdwenen fabriek.
En dank zij het aan de praat raken met de sluiswachter, daagde er iets, de sluis was een hele kolklengte opgeschoven naar buiten.
Hij zal wel te slecht geweest zijn, dus bouwden ze er gewoon een voor, handig, dan werd het beneden hoofd het bovenhoofd, en viel het onmisbare kwartje.
Herinneringen bleken aardig door elkaar gehutseld,en moest ik het met deze gevoelens doen, al varend door de keersluis met zijn hoge muren als bolwerk voor de vroegere Zuiderzee.
Je kon de zon weer van de vorige foto afplukken, en dat bleef de verdere reis dan ook zo, varend door het Vollenhovens kanaal naar de Kadoelenkeersluis, waar de brug net hoogte genoeg had om er onderdoor te komen.
Via het Zwanendiep naar het Zwolsediep, even later over stuurboord door het scheepvaartgat, verwelkomt door, aan één kant biezen, en links de dijk, van polder Mastenbroek.
Na vijf bakens en een groene ton haaksom naar links, maar de maker van de geul bedacht zich opeens en liet me toch weer wat stuurboord indraaien, de Goot in en na drie km voeren we onder de Mandjeswaardbrug door. na nog een kleine drie km meerde ik de Vrijbuiter af aan de loswal van Grafhorst, en beleefde een prachtige avond met een bijzondere zonsondergang.
Zondag heb ik me vermaakt met een stevige wandeling, en waande ik me weer even in de Peel door het aangeschafte leesvoer, ook het getut van eten bereiden, opeten en afwassen was een aangenaam tijd verdrijf.
Bladstil weer met wat recreatie of een voorbij peddelende roeiboot zorgden voor oer Hollandse taferelen op deze mooie locatie.
Maandag, zelfs de wekker gezet, Henk komt naar Kampen hadden we afgesproken, en vaar om 08.30 uur over het Ganzendiep, naar de Ganzensluis, het was een schitterend stukje over dat riviertje, als een spiegel zo glad.
Veel mensen hebben daar hun 2e optrekje gesitueerd, inclusief woonarkjes en mooie waterpartijen aan de mooie lage oever.
Na een vlotte sluispassage , stevende ik naar de olieboer beneden de stad,en laadde 200 liter gasolie en wat water, en gas.
Na deze “boodschappen” voer ik terug naar het passantensteiger net boven de brug aan de rechteroever dus onderaan het station, en wachtte daar op neef Hendrik.
Die kwam met de trein van rond 11 uur, en ik ving hem op, hij had op het laatste traject kaartjescontrole gekregen, en had de nota, maar het vervoerbewijs was in de betaalautomaat blijven plakken.
Het bewijs dat hij had betaald was eigenlijk niet voldoende voor de conducteur, maar hij maakte er toch maar geen punt van en ik begreep dat het even een rotmoment was.
Trossen los en, om 11.30 gaan we in de afvaart onder de oude brug van Kampen door en hadden heel wat bij te praten.
Gelukkig had Henk nog wat foto’s gemaakt om het geheel minder saai te maken:

Afbeelding

Passantenhaven met de nodige antieke schepen, waarna we doorvaren naar de monding van het Keteldiep en gaan meer dan linksaf de Randmeren op naar de Roggebotsluis.
We houden goed de gang er in, Henk wil uiterlijk woensdagmiddag thuis zijn, en het is bijna blak op het water en herfst dus de mist kan je bijna ruiken.
Na een geslaagde vaartocht komen we hier voor de haven van Bunschoten-Spakenburg, wat voor mij voor de eerste keer was, dus “genieten”:

Afbeelding

We vonden bijna achterin nog een mooi plekje, betaalden onze belastingpenningen en gingen nog even de wal aan, zien wat er te beleven valt, een scheepswerf met een botter er op, restauratieprojecten voor de wal en schattige winkeltjes.
Weer was het avond waarin we onze indrukken konden verwerken, en onze legerstede weer opzochten.
Wat vermoed werd kwam wel uit, het zicht was de volgende morgen door een natuurlijk verschijnsel minder dan 100 meter, dus namen we het ervan, en gingen nog even het dorp in.
Op z’n retour even langs de bakker voor heerlijke Spakenburger ontbijtkoek en speculaas ter ondersteuning van de zo zware arbeid die wij voor ons plezier verrichtten.
Het gordijn ging om 11.45 op dus het decor waar een ieder aan deelneemt, maakte dat we onze biezen pakten, en voeren we het voormalig zeegat uit richting Muiden.
We zijn de Vecht op gegaan, en strandden voor de brug van Maarssen, waar we ons ineens in het nabije Oosten waanden, door naar een eetcafeetje te gaan, en bij binnenkomst de waterpijpen lustig rookten, in een daarvoor apart ingericht vertrek.
Wij hielden ons daarvan afzijdig, en aten een heerlijk varkenshaasje met toebehoren en na nuttigen van het heerlijk maal, togen wij schipwaarts om na te genieten van deze mooie dag.
s ‘Morgens krijgen we om 8.30 uur de haven en brugwachter op bezoek, die de “verplichte”overnachting komt innen, en doet daarna de brug open, dus varen we weer over het restje Vecht naar de openstaande sluis, onder de Opburensebrug door, het Amsterdam Rijnkanaal op naar de Beatrixsluizen.
Na schutten en een klein stukje rivier, duiken we linksaf naar de sluis van Vianen, die maar beperkt schut, door de lage waterstand, wat al met al gelukkig niet al te lang duurt.
Met gezwinde spoed varen we,(10 km p.u.) naar Gorinchem de bovenloop van het kanaal van Steenenhoek in, waar we nog net de Langebrug van 16.00 kunnen halen.
Die brug blijft toch een spanningsveld, dit schrijven dateert van 2012-02-02 en de brug zal hoe onlogisch ook van de zomer in revisie gaan, er was sprake van afstandbediening, via de grote Merwedesluis te Gorinchem.
We weten uit ervaring, dat bruggen in beheer bij gemeente, niet zo eenvoudig in “bedieningshanden”zullen vallen van Provincie, dus misschien na veel passages.
Als de bediening vanaf de sluis zou gaan zouden de openingstijden ook vele male soepeler gehanteerd kunnen worden, zo mogelijk op afroep.
17.00 Uur meerden we na deze lange uitstap af aan het steiger bij de andere scheepjes, en had ik nog een grote week vrij, waarin ik nogal bezig ben met de gasolietank die weer is gaan lekken.
Ik had al eerder gemeld dat gerepareerde tank, een probleem heeft, het is tijdelijk goed gegaan maar nu gaat hij toch doordrenzen en kom tot de ontdekking dat je wel van binnenuit kan smeren met polyester hars maar aan de buitenkant, wordt dat na verloop toch week.
Opnieuw geplakt en gemonteerd, maar ik zal naar een andere tank om moeten zien,anders blijft het toch te veel naar olie ruiken, en het kost ook nog al wat tegenwoordig!
Ook de houten attributen haal ik naar binnen het gaat er ’s winters niet op vooruit buiten en heb in het verleden zoveel mogelijk monteerbaar gemaakt, eerst zat het lattensysteem voor het windscherm op de stuurhut met spaanplaatschroeven nu getapt met rvs boutjes.
Eind november moet ik nog even het kacheltankje herfitten, het heeft lekker gesneeuwd, afgelopen dagen dus veel vegen, en lekker bij het kacheltje aan boord, nog wat karweitjes gedaan.
Zo eindigen we het seizoen weer,inmiddels is het winter, en staat 2011 weer op de stoep, en komt de afwerking van de betimmering weer in beeld, vernissen en verven van de lambrisering en de bank.
Het gefineerde triplex rond de ramen, gaf wat zorg, er kwamen zwarte strepen aan de onderkant van de ramen dus maakte ik het rubber los, en schuurde voorzichtig het fineer.
Na nog twee lagen vernis, heb ik breed plakband om het triplex geplakt, zodat een rand aan de binnenkant, en precies het rubber van het raam werd afgedekt, zodat er geen condens tussen rubber en hout raakte.
Een heel gepriegel om dat netjes te doen, maar tot heden blijft het goed.
Diverse prutskarweitjes volgen om het geheel een afgewerkt gezicht te geven en daar ik geen timmerman ben zal het allemaal wel net iets te kort zijn, maar zie het maar als een schilderij, als je te dicht bij staat, zie je niet het overzicht.
Zo ook in het achterste gedeelte, daar moest ook nog het nodige afgewerkt, een karweitje waar ik eigenlijk geen gat in zag, iets maken rond de patrijspoorten op 5 mm triplex.
Hoe monteer je nou zoiets, ringen op maat uitgezaagd, uit multiplex en de patrijspoorten opnieuw “verpakt” twee van de drie, want de achterste over stuurboord is een lichtring.
Helaas ging het met één fout, het glas brak tijdens het vastdraaien, goede raad is duur, dus wat geklungeld met een reserveglas kleiner maken, maar dat lukte niet.
Gebeld naar een patrijspoortenglazenier ook niet voor niets 35 euro ex dus nog even nagedacht en naar een andere glassist en 2 plaatjes perspex gratis! op maat gemaakt en gemonteerd:

Afbeelding

Je ziet, dat de ring, die normaal het glas aandraait al lang schitterde door afwezigheid zodat we de vorige glaszetter maar volgden met stopverf, het blijft goed zitten.
En zo is het van binnen geworden, wel een nostalgisch gevoel, dat zie je straks:

Afbeelding

Afbeelding

Ik had jullie naar ik dacht al eens iets verteld over het scheepje van vader, (een klein stukje zie je van het voorschip in de drietrapsluis te Dieren) de Rust-Roest, een scherpsteven van 52 ton, met een salonroefje achterop met patrijspoorten.
In 1992 vonden we het spoor terug van dat schip, en maakte ik nog wat nostalgische plaatjes misschien zijn het wel de laatste, daar we opnieuw op zoek waren, helaas zonder resultaat.
Ook het roefje van de Vrijbuiter heeft iets terug van dit vervlogen beeld:

Afbeelding

Dat betekend een stukje jeugd aan boord, als walkind een hele belevenis vaak met vakantie met familie, en wij hadden dan toch maar onze eigen roef, als de rest in het ruim sliep.
Het scheepje was half zestiger jaren uit ons gezichtsveld verdwenen, en gelukkig vonden we het, zij zwaar mishandeld toen nog terug.

Afbeelding

En dan voor Meester een onthelmd maar toch nostalgisch fototje:

Afbeelding

Dan zijn we een heel eind met de kajuit, schuren, vernissen, lakken, en spulletjes ophangen en neerzetten, met dit als eindresultaat:

Afbeelding

En dan heb je alles wel gehad dachten we dan, mooi niet, op een zonnige 6e mei maakten we mijn kleinzoon en ik een proefvaart over het kanaal van Steenenhoek, richting Gorkum.
Ter hoogte van de Karwei begon er ineens iets te ratelen, en hadden we geen voor en achteruit meer, alles ogenschijnlijk geïnspecteerd en de bediening was in orde maar er liep duidelijk iets niet meer mee wanneer de koppeling daarom vroeg.
Zorgeloos als ik was had ik ook mijn handtas met telefoon thuis gelaten, er gebeurd toch immers nooit wat?
Langs de oever met een paar pennen vastgeknoopt, en bellen bij de Karwei naar de vrouw, die gelukkig nog net thuis was zodat ze de kleinzoon op kon halen en ik de telefoon weer aan boord had.
De motorenfabriek gebeld voor info wat het wel kan zijn, en die vermoedden dat het wel eens de demperplaat kon wezen, nu nog terug naar het vaste stekje, dus gebeld naar een bekende, en zo werd ik weer uit de brand gesleept, om 20.00 was ik weer van dit avontuur af.
Met familie zouden we op de Giessen gaan varen, ik had inmiddels vakantie dus alles gepland, maar helaas liet dit maal de techniek het afweten.
Het werd een stuk “werk vakantie” kocht een paar steigerpijpen en maakte daar twee A frames van met een bovenstuk, demonteerde de Mercedes en op 12 mei stond het geheel op de stuurhut vloer.
We, zoon Tim en ik demonteerde de koppeling inclusief vliegwielhuis, en al gauw kwam de “Boosdoener”aan het licht:

Afbeelding

Afbeelding

Dus naar Drinkwaard, die een nieuwe bestelde, al heb ik,- niet Drinkwaard, enige zorg over de koppeling steekas, die toch wat tekende, maar ja, na 15 jaar in mijn bezit kan dat natuurlijk.
Vlak tussen motorfundatie, en een stuk onder schroefas uit gestoken, en 2 componenten primer er op gezet, en op 17 mei de nieuwe demperplaat opgehaald, de boel gereinigd en alles weer gemonteerd, de motor bleef nog wel “bovendeks”voor schilderwerk.
We hadden besloten om naar

Afbeelding

te gaan met de tent en de attributen, propten alles in auto en bagagewagentje, want we kregen nog afwisselende visites dus waren daar heel zoet mee tot 1 juni, kijk dan schiet de vakantie tenminste een beetje op.
De sluizen op de Moezel worden onderhanden genomen dus het water is in dit pand vrij laag:

Afbeelding

zelfs zo erg dat er nog maar één steiger voor de “lage”rondvaarten beschikbaar is:

Afbeelding

Ook Tim ging nog even verderop plaatjes schieten:

Afbeelding

We klommen wel een paar keer naar de Winneburg, een gebied met een rijke historie, en hadden vandaar uitzicht over de Reichsburg en Cochem:

Afbeelding

Er waren ook nog sleepbootdagen in Vianen, en daar mijn vrouw en daardoor ook mijn persoontje gerelateerd zijn aan de plaatselijke scouting aldaar waren we ook nog in touw.
Het spijkerbroekhangen was door de explo’s en stamleden verzorgd, en de generator met dompelpomp van de boot kwam hier goed van pas.
Na gronden en lakken onder in de vetkuil wat veel spierkunsten opeiste was dat tenminste gereed, je komt er hopelijk een hele tijd niet meer bij.
Op 9 juni kwast ik de Mercedes weer in de Hammerite en heb dan ook een evenaartje laten maken voor het rechtstandig inhijsen van de Mercedes, de flexibele motorsteunen waren ook gedemonteerd geweest dus kwam het er vrij precies op aan.
10 juni zakt dan de motor weer op de steunen wat ik samen met neef Henk regel, en kan ik alles weer aansluiten:

Afbeelding

Dan zijn we weer aan de arbeid bij de baas en gaan we proefvaren, wat goed lukt.
Weer even wat pauzeren voor een nieuwe aflevering,
Groet, Willem.
Laatst gewijzigd door schipper-willem op za mar 17, 2012 11:15 am, 1 keer totaal gewijzigd.
Afbeelding
Tim76
Berichten: 48
Lid geworden op: di mei 25, 2010 5:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door Tim76 »

We waren dus hier naartoe:

Afbeelding

En wat ik vreemd vind: ik kan ze wél plaatsen vanuit jouw Photobucket-account :shock:
Nou, ik loop het weleens na, als ik tijd heb, wie weet vind ik een oplossing. :wink:

Groeten van Tim!
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

Het verhaal gaat weer verder, en we vatten het plan op om naar de Wereld Jamboree te gaan in zuid Zweden en wel in Rinkaby vlak bij Kristianstad.
We gaan als bezoekers, daar Tim vrijwilliger is op dat grote spektakel en hebben kaartjes voor 28 juli, dus tent inspectie, en routekaarten bestuderen, en het voornaamste, wat laten we thuis!
Dat het geen sinecuur is, met vier man een tent en persoonlijke bagage proppen in de Golf, en dan in één dag naar de camping, die we uit het groene ANWB boekje haalden.
Op 25 juli vertrok de karavaan met de vrouw, de vriendin van Tim, de kleinzoon en dit persoontje,wat heb je over voor de vrijheid:

Afbeelding

0m 06.45 uur vertrokken we op de bonnefooi.
Er was geen boot of camping besproken, en de koplampen moesten op stand 2, de reis ging via Gorinchem, Utrecht, Amersfoort, Apeldoorn, Hengelo, grens de Lutte, richting Bremen.
Ook ik had een digi cameraatje aangeschaft, en we gaan vanaf nu wat meer foto’s maken.
Na de pitstop:

Afbeelding

Ook Hamburg kwam voorbij, en we koersten naar Fehmarn waar we een kwartiertje moesten wachten aleer we aan boord reden van de:

Afbeelding

Toch weer een beetje vaarvakantie, de bek van de “walvis”sluit zich achter ons:

Afbeelding

Dag vaste wal, geeft altijd weer iets onbestemds, en iets definitiefs:

Afbeelding

Kappie laat de karren goed draaien, daar kan de Vrijbuiter niet tegenop:

Afbeelding

Afbeelding

En kruisende vaart:

Afbeelding

Na drie kwartier lopen we de veerstoep van Rodby aan en zijn dan in Denemarken, de tijd staat niet stil en het is dan 16.00 uur, en gaan de E 47 alias de Sydmotorvejen op richting Storstrommen, waar we net over de eerste brug even rusten en de inwendige mens versterkten:

Afbeelding

Als je tevoren niets hebt besproken heb je altijd wat haast in je lijf dus na nog enkele foto’s:

Afbeelding

Afbeelding

ging het richting Kopenhagen en de Oresund, waar we eerst door de tunnel, en er achter de brug bereden, en na ongeveer 40 Euro tol zaten we ineens in Zweden.
Inmiddels was het 18.15 uur en we moesten toch nog een heel stukkie, eerst snelweg, en later een tweebaansweg met soms drie banen over en weer om te passeren en reden over Malmö en Lund richting Kristianstad:
Diverse voormeldingen van het scoutgebeuren onder de plaatsnaamborden aan de weg:

Afbeelding

Het was wel knap van mijn navigator en Tom Tom slechts na één keer vragen bij een pompstation kwamen we om 20.30 uur in Pukavik, een paar kilometer voorbij Sölvesborg diep in een prachtige inham van de Oostzee:

Afbeelding

en vonden een stekkie op een piepklein eilandje, niet met de auto bereikbaar, maar 50 meter er vandaan:

Afbeelding

Er was ook nog een soort groepshuis, misschien wat voor de forumdag(en):

Afbeelding

al met al een oase van rust en ik hoefde geen heimwee naar het water te hebben, dat was daar genoeg, zwemmers zag je eerst wel een paar honderd meter waden aleer ze tot zwemmen in staat waren, zo vlak lopen sommige stukken af.
Grote keien hebben ze daar genoeg:

Afbeelding

Slapen ging wel na zo’n reis, wel even goed alles afsluiten tegen de knuten, dat waren we niet gewend in ons kikkerlandje daar zijn muggen maar kinderspel bij.
De andere dag na het uitslaapritueel verkenden we de omgeving, en reden vast even naar het scoutterrein, wat een onneembare vesting bleek overal beveiliging na die gekke Noor!
We dwaalden wat langs de zuidkant langs en kwamen in een havenplaats, en voor de grap ben ik even de naam kwijt, maar daar komt één van jullie wel op:

Afbeelding

Afbeelding

een heuse Oostzeehaven

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

We konden de tent verzetten naast een picknick bank waar we een tafelvuur in konden maken:

Afbeelding

Bijna werd ik zelf een rookworst:

Afbeelding


De andere dag gingen we naar Kristianstad en vermaakten ons in deze prachtige stad, enkele impressies:

Afbeelding

en een maquette over hoe het er vroeger moet hebben uitgezien:

Afbeelding

Toch wel knap een zelfportret van de vriendin van Tim:

Afbeelding

Afbeelding

Na weer veel indrukken en koffie met heerlijk Zweeds gebak togen we weer huiswaarts, en we het tafelvuur weer konden oprakelen.
Ook stonden er inmiddels nog twee caravans van landgenoten, die kinderen had op de Wereld Jamboree, en hadden met mensen uit Friesland en genoeglijke avond met chips, pinda’s en wijn.
Dat is ook weer zo’n mooie verrassing, mensen komen in de vreemde altijd veel nader, dan in eigen land, en al zien we ze misschien nooit meer, er was een gezellige klik.
We hadden een keuken gepionierd en dat bleek niet voor niets, want in de avond begon het zacht te regenen, en konden we toch nog onder het afdak zitten.
De andere dag 28 juli gingen we dan op bezoekersdag, en trotseerden de elementen van wind en regen, we werden naar een stuk land gedirigeerd met de auto, checkten in en werden met een bus verder getransporteerd naar de happening:


Afbeelding

Afbeelding

En zo kwamen we in het Midden Oosten, bij de Saoedi Arabies die later perse met mij op de foto moesten, jammer dat geen van ons gelijkertijd een foto van dat moment maakte.

Afbeelding

Zo kwamen we bij het Holland House waar we ons even verpoosden met een hapje en een drankje:

Afbeelding

en keken ook nog even bij het primitief kamperen wat mede door onze landgenoten is opgebouwd:

Afbeelding

dit is iets anders koken dan op inductie:

Afbeelding

Aan deze tafel kan je dan het diner nuttigen:

Afbeelding

Vol indrukken gingen we op de bus aan die ons naar de auto zou brengen, maar door de regen, was het terrein wat glibberig geworden,zodat het niet helemaal gesmeerd ging.
Ja en dan proberen toch wat droogachtig over te komen want het is al vochtig genoeg in de tent, we aten voor weinig in het camping restaurant goed spul en een uitkomst met dit weer.
Op 29 juli gingen we terug naar de mooie stad Kristianstad en maakten foto’s en voor de kleinzoon Lego, ruimden alvast wat op voor de terugreis op zaterdag.
Het prachtige stationsgebouw:

Afbeelding

en het interieur:

Afbeelding

De prachtige kerk:

Afbeelding

en op de terugweg vonden we dit kleine kiezeltje:

Afbeelding

Afscheid van de camping te Pukavik en weer naar de ferry aankomst 14.30 uur maar door vakantiedrukte pas 15.45 uur aan boord, nog veel geluk want aan de andere kant stond wel 15 km file te wachten op de oversteek.
Tot slot waren we zaterdagnacht om 00.30 uur weer veilig thuis, en een beetje gaar.

En voor hen die hier niet zoveel mee hadden, er komen nog een paar afleveringen met scheepjes en gepruts.
Groeten, Willem.
Afbeelding
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

Op 2 augustus gaan we weer werken in het Rotterdamse, en ga ik aan de slag met opruimen van de kajuit, zoiets als stoffen en zuigen, 23 september gaan we weer varen, dus wil ik voor die tijd alles wat aan kant hebben.
Ook nog wat prutswerk in de kajuit en slaapkamer, het afwerken van de kaarding aan de binnenkant van het vluchtluik, en een afwerkrandje in de slaapkamer, wat zelfs in kunststof nog niet om de bocht wil.
Niets is er haaksom voorin, dus ten einde raad had ik een listige oplossing van manillatouw:

Afbeelding

en kijk, dan lijkt het weer wat, een schip kan ook niet zonder touw:

Afbeelding

De ramen in rubber gevat van de stuurhut, gingen toch weer tekenen, roeststrepen dus moesten die er uit om behandeld te worden,het eerst kwam stuurboord voor aan de beurt.
Dit kozijn viel niet tegen, en na schuren met de haakse slijper met een schuurschijfje, kon hij in de 2 component:

Afbeelding

zo ging het goed met de 2 andere ramen over stuurboord, maar aan bakboord, natuurlijk de zonkant, was het eigenlijk al achterstallig onderhoud:

Afbeelding

gelukkig wisten we hier ook wel raad mee, zoals je hier kunt zien:

Afbeelding

Zo ziet je, de beste breister laat wel eens een steek vallen.
Na het ramengebeuren, moest er nagedacht worden over een andere gasolietank, en zoek op marktplaats naar iets van een 2e hands, maar een ronde tank van 50 cm middellijn is niet eenvoudig aan te komen.
Er kwam een hydrofoortank langs van 200 liter die de afmeting had, dus naar Batenburg, waar het ding weggestopt onder de kooi van een kuilschokker tevoorschijn kwam:

Afbeelding

Ook de Speckpomp hoorde bij het geheel, dus alles in de Golf, en naar huis, hier een impressie van het achteraf toch niet geslaagde geheel.
Een mangat in geslepen, maar voor het verhaal even de onderdelen herplaatst:

Afbeelding

Dan het mangat, waar ik gelijk een mandeksel voor maakt, met gaten in de tank en m6 getapt:

Afbeelding

Zoals je ziet, een keurig geheel:

Afbeelding

Maar nu komt het! de tank is gesaust met een vloeibare substantie om of corrosie tegen te gaan, of ze waren al te laat, want bij het komborstelen kwam er een gat te voorschijn.
Dit persoontje is ook altijd te goeder trouw, en had ook eens een keer op een beloning gehoopt dit keer, maar opnieuw een kat in de zak, zoals wel vaker in het verleden.
Je begrijpt, dikke pech, al dat werk, wat er goed uitzag voor niets, nu dus twee lekke tanken,
daar gaan we dan maar even over nadenken, de bodem was dus op een aantal plaatsen dun.

Laten we eerst nog maar even met de oude tank gaan varen, dus op 23 september “trossen los”en varen we naar Meerkerk wat als opstapplaats fungeert voor zwager en schoonzus.
Verder over het zuidelijk stuk Merwedekanaal, schutten te Vianen, en komen alweer voor de Koninginnesluis te Vreeswijk;

Afbeelding

We overnachten in de Plettenburg haven,waar we net als thuis nog even het journaal bekeken, de andere ochtend worden er nog even wat boodschappen gedaan, en varen we om 10.30 verder.
Jullie snappen het al wel, bekend terrein,dus snellen we het eerste stuk met enkele impressies verder, de kleur is vandaag rood, zelfs ik heb een rode fleece jas aan.

Afbeelding

De vrouwen gaan nog even de wal aan in de Weerdsluis en wij gaan in konvooi vast door en stoppen juist door de Rodebrug, waar de vrouwen weer inschepen:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

We vinden het voor vandaag welletjes, en meren af te Breukelen:

Afbeelding

Na een goede nachtrust wilden de gasten toch wel weer verder varen, en na motorinspectie starten we de Mercedes en, voeren met zelfs warm weer naar Weesp, waar we bleven liggen.
Opnieuw wat vaarimpressies:

Afbeelding

Oer Hollands met 25 graden celcius!

Afbeelding

Is dat iets van een kousenrad van de benenwagen?

Afbeelding

Afbeelding

Een stoere sleepboot:

Afbeelding

en een kleine moedige:

Afbeelding

Baggerschepen op de Vecht:

Afbeelding

Nichtevecht in beeld:

Afbeelding

een opgebouwde luxe motor:

Afbeelding

Sierlijk, deze reddingssloep:

Afbeelding

Opnieuw een bijzonder baggerschip de Eos, gebouwd in 1936 voor de Nederlandse Stoomboot Rederij nv te Rotterdam met naam of kenspreuk De Zeeuw.
Heeft veel meegemaakt, de volgende namen passeren: IJsselland, Jolanda, Zagri 24, Schouwen, en als laatste Eos, eerst 345 ton en flink vergroot naar 825 ton, met een nieuw voor en middenschip:

Afbeelding

Afbeelding

Wel even iets anders het oude voorschip, niet zo economisch misschien maar wat een pracht:

Afbeelding

Nog een sierlijk oudje:

Afbeelding

en na nog wat industrieel erfgoed:

Afbeelding

Afbeelding

gaan we weer naar het varend erfgoed waar wij wel op willen wachten hoor!

Afbeelding

Deze is echt om door een ringetje te halen, een feest om te zien, en dat vond ze ook van ons:

Afbeelding

Afbeelding

Waarna we het er toch maar bij lieten liggen, rust te Weesp.

Afbeelding

De zwager ging nog even met de fiets over het A’dam Rijnkanaal om bij zijn zwager te vragen naar zijn zus die in het ziekenhuis verbleef, en wij ondertussen een brug verder gaan voor de electra.
Rust op de andere dag, en gaan we niet varen, daar ten eerste de kringloopwinkel is ontdekt door de vrouwen, en deze pas om 14.00 uur open is, en de koelkast niet optimaal zijn werk doet.
Op een nieuwe pit uit, maar was niet de krijgen in Weesp, maar na veel getob en pit nogmaals schoonmaken, weer proberen vlam brand even mooi en… floept dan weer uit, hoe kan dat?
In het verleden had ik door het aanrechtblad, recht naar boven het rookgaskanaal gemaakt, en dat bleek verstopt met, het is te raden Spinnenproductie, dus geraagd en geen vuiltje aan de lucht, hoe simpel is het!
Zwager ging nog even de boel verkennen op de fiets, en zo kwamen we de dag wel weer door, mooi weer, en altijd wel wat te zien op het water.
Dinsdag27-09, opnieuw een stralende dag, vol met zon en 25 graden, we vertrekken dan ook bijtijds, we moeten wat verloren tijd inhalen zogenaamd, 09.15 u. varen we via de Weesper -trekvaart naar Amsterdam.
Bij de Omval ontdek ik dat er ergens nog een camera aan boord was, en schieten we nogal wat oud ijzer, soms gaaf en dan weer uit het verband gehaald, mishandeld, soms tot zinkens toe, en dan weer vertroeteld.
Hier vond ik nou zoiets, een sierlijke sleepboot, misschien pas aangekocht,roepend om wat onderhoud:

Afbeelding

een op het oog goed onderhouden casco van een klipperaak:

Afbeelding

En, hoe romantiek rommelig vinden jullie dit, een ingekort kastje:

Afbeelding

Buiten op de spits weer een kempenaar, snij het rotte maar gewoon eraf, kort hem in, er stond al een mooie grote woning op,
iets schiet vaag in mijn gedachten, kempenaar, Veghel, waarschijnlijk Anlé Vermeulen:

Afbeelding

Vandaag even op De Binnenvaart gekeken, en zowaar een treffende overeenkomst dus die is het zij ingekort ook weer terecht.
Volgende keer gaan we weer verder bootjes kijken, even wat inspiratie opdoen.
Groet, Willem.
Laatst gewijzigd door schipper-willem op zo apr 01, 2012 10:46 pm, 1 keer totaal gewijzigd.
Afbeelding
meindert

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door meindert »

Hallo Willem ik volg met veel plezier je belevenissen en als oud varensman geniet ik van je vaartochten
maar ik heb een vraag , wat is jouw max doorvaart hoogte? groete meindert
schipper-willem
Berichten: 626
Lid geworden op: do aug 04, 2011 3:51 pm

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door schipper-willem »

Meindert, leuk dat je mijn verhaal ook interessant vindt, en ben blij dat ik dat met meerderen mag delen.
De hoogte van de Vrijbuiter is 2,20 meter dus vrij laag, maar ook weer nooit laag genoeg, maar je kan niet alles hebben.
Dat is ook de reden geweest om het scheepje te renoveren, anders had het misschien wel sloop geworden, al leek het daar wel een beetje op in 2007.
De breedte is in het midden zonder stootrand al 3,40 meter en de lengte van het casco is 9,60 meter.
Dat kruip door sluip door is en beetje een erfenis van mijn grootvader, die met zijn westlander verder kon komen dan ons scheepje.
Jullie snappen wel dat het verhaal over enkele weken "bij" is, zodat we eerst maar weer moeten gaan "sparen", gelukkig zijn er meer mensen die net zo'n tic als dit persoontje hebben, dus hebben we hopelijk nog wat tegoed!
Hartelijke Groeten, Willem.
Afbeelding
sambeek
Berichten: 1453
Lid geworden op: ma nov 21, 2011 12:02 pm
Locatie: Veenendaal

Re: van beroeps naar recreatief

Bericht door sambeek »

Afbeelding
Tjonge, je hebt wel een mooi schip hoor en leuk om je verslag te lezen.
groet Terpstra / SAMBEEK
Plaats reactie