Huurboten Varia
21 juli
1998
We hebben weer een GSM gaatje dus hier komt weer even
wat.
De huurboten bijvoorbeeld waarvan er hier op de Saone vele tientallen
rondvaren, nou ja, varen...
De Engelsen noemen het 'bumperboats'
vanwege de massa stootwillen die ze buiten hebben hangen.
Er zijn eigenlijk vier belangrijke fabrikanten van die plastic comfort
containers. Ze hebben vormen die doen denken aan de shuttels van ons aller
ruimteschip Enterprise van Kappie Kirk.
"Beam me up,
Scottie", denk je als je weer zo'n ding de hoek om ziet zeilen. De
lelijkste zijn van Nicholls, die kunnen er zelfs nog een soort drijvend
'aanhangertje' aan vast koppelen, met naar believen een zwembadje of een
terrasje!! Geen gezicht en ik denk dat er moeilijk mee te varen is. Het
zwemwater wordt opgewarmd door het motorkoelwater.
Een beetje op de oude Amerikaanse houseboat lijken de Eu Claire en Eau
Vive van Jeannot. Zijn net een soort lange lage caravans waarin je net als
in een busje helemaal voorin stuurt met een autostuurtje. En zo varen ze
ook, alsof ze autorijden!
De oude Engelse maatschappij Crown Blue lines heeft ook van die lage
dingen. Nog zulke gekke gevallen met lange schuifdaken zijn de
Connaisseurs die je veel in Gray en zo ziet. Vol met rubber stootlijsten
en natuurlijk stootwillen.
De aardigste en echt op een boot lijkende huurbootjes worden gemaakt
door Locaboat Plaisance. Daar is over nagedacht en die dingen varen vrij
redelijk. Ze hebben de kop van een Hollandse tjalk, de indeling is erg
doordacht en ze varen in lengtes van 11 tot 15 meter. Ze varen
tegenwoordig ook in Loosdrecht en ze passeren wel eens de Noordersluis.
Jawel, een echte badkamer en twee toiletten + douche aan boord! En elke
cm is twee maal in gebruik. Alles in plastic gebouwd en de motortjes
hebben nooit meer dan 35 pk. Meer heeft geen zin op de kanalen.
Kosten? 3000 tot 8000 gulden per week naar gelang de grootte en het
seizoen.
En hoe gaan de gebruikers er mee om?
Tja, dat is echt lachen hoor!
Ze denken echt dat het een auto is en sturen netjes -van de wal af-
waarbij de schroef zijn best doet in het grind te graven! Dat moeten echte
-wokkels- zijn die schroeven.
Zo te zien krijgt ieder bemanningslid bij het begin van de huur een
pikhaak, een set handschoenen, een zwemvest en een lang touw uitgereikt.
En daar gaan ze mee aan het -werk- in de sluizen en bij het aanleggen.
Blijf maar uit de buurt want je hebt zo je ramen eruit liggen of een touw
in je schroef!
Neef Luuk in
actie
En die dingen varen echt overal, ook waar
geen water schijnt te staan. Luuk en ik hebben er net één van een
grindbank afgehaald. Duitsers met "Urlaub", petten op met goudgalon en
zo...
En dan die sluizen! Puinhoop! Bij Ray sur Saone, waar we twee warme
dagen onder een boom hebben gelegen, staat een betaalde kracht van de VNF
op de sluis om de mensen uit te leggen hoe om te gaan met een automatische
sluis. De huurders zijn voornamelijk Zwitsers, Duitsers en Engelsen.
Dat arme vrouwtje was de wanhoop nabij en ik ben vrijwillig
ingesprongen als 'tolk' om vooral die Duitse "Dickschedels" les te geven.
Dat zijn eigenzinnige kneiters! Niet te geloven. Zitten met hun
tengels overal aan en brengen de computer in de war waardoor de sluis weer
-en panne - ligt. En ze verwachten -service- dus bij het binnenvaren krijg
je gelijk hele bossen van dat blauwe touw in je nek gegooid! Of je die
maar even - schnelstens- om de bolder wilt gooien. En de ene loopt te
trekken, de ander duwt terwijl de derde vergeet de motor vrij te zetten...
Nou ja, we lachen hier wat af, en heet dat het is... pfffff...
Luuk had na twee dagen de blaren al op zijn rug staan!
Met groet... Frank
R>
Verrassing van de maand
26 juli 1998
Wat krijgen we nu?
Ik zie een
zeiljacht aankomen, en iemand zegt: "Hoe gaat het met meneer
Jansen?"
??
Ken ik die mooie zongebruinde jongeman ergens van. Nog een
vrindje in dito uitmonstering erbij??
Blijkt het een 'collega' van Cees van Dijk te wezen uit Vreeswijk.
Jawel Cees, Marco Thijssen!
Na het afmeren, wat met enige moeite gaat vanwege de vette 1m80
diepgang van dat zeiljacht, krijg ik het hele varhaal te horen.
Marco
is in Sicilië aangemonsterd en meegevaren naar de Cote d' Azur. Daarna
weer aan het 'parttime' brandweerwerk en nu weer sinds Seurre aan boord
tot Fontenoy le Chateau. Hij wordt daar opgehaald.
Wat is de wereld
klein!
De eigenaar van het jacht is op weg naar Nederland na een tijdje
charteren bij Turkije. Wat hij nu gaat doen 'weet hij nog niet'. Ach, je
kent die vrijbuiters wel.
Marco heeft zijn Kempenaar in de sloopregeling gedaan en heeft nu een
oud slepertje gekocht. Dat bootje, de oude Hydra, is nog eens van
een kennis uit Gouda geweest en ooit in Capelle afgeborreld. Hij wil
volgend jaar naar Frankrijk, want nu hij dit eenmaal gezien heeft is hij
niet meer te houden...
Cees, hij schijnt ook en nieuwe woonark gekocht te heben en zal tzt wel
bij je aankloppen voor 'sleepwerk'. De oude ark gaat naar de sloop.
Met groet... Frank
Op naar Corre
26 juli
1998
We varen de steeds smallere Saone op naar Jussey, waar
we op ons bekende plekje afmeren. In de stad loop ik tegen een raadslid
aan, die me trots verteld dat ze druk bezig zijn om alles aan te sluiten
aan de rioolwater zuivering.
Hij is ook 'sleutelhouder' van een paar vakantiehuizen van
buitenlanders. Het blijkt dat veel Duitsers en Hollanders hier voor 60.000
FF (20 mille NL) een oud huis kopen en dat gaan renoveren. Daar maken ze
vaak een paleisje van en hij verzorgt dan de buitenkant en de tuin wanneer
de bewoners niet aanwezig zijn.
In de stad barst het van de fonteinen waar de inwoners erg trots op
zijn. Zo heb je de 'leeuwen' fontein en de 'Marianne' fontein etc. Je weet
wel, Marianne als symbool van Frankrijk met de tekenen van Vrijheid,
gelijkheid en Broederschap. Alles uitgevoerd in blauw geverfd gietijzer.
Ziet er keurig uit, vooral veel bloemen.
Wij liggen bij de camping, en Luuk en ik gaan naar de stroomversnelling
boven in de oude rivierarm om er even een echt staaltje Hollandse
waterbouw te demonstreren.
We leggen een fikse dam die de volgende dag
door een boze boer is doorgebroken..;-))
De volgende dag naar Corre, het 'gat' waar het Canal de L' Est-Sud
begint. Er zit hier een huurbasis van Locaboat en we gaan er echt even
voor zitten. Het is zaterdagmiddag en het is wisseldag. De nieuwe ploeg
"pikhaakgasten' is gearriveerd en de ene na de andere 'huurbak' vertrekt.
Dat is lachen! Hotsend en botsend zigzaggen ze het kanaal over op weg
naar de eerste sluis en de schreeuwen en gekletter van pikhaken zijn niet
van de lucht.
De sluiswachters schudden hun hoofd en hopen op een
fooi..
Hier in Corre ligt ook een omgebouwde Spaanse visserman van
hout die we eerder in Corbie op de Somme hebben gezien. De eigenaar woont
er op en werkt nu voor... Locaboat. Hij spreekt trouwens goed Engels, een
unicum hier in Frankrijk. Zijn droom is nog steeds een echte Hollandse
'luxe motor' te kopen, maar dan moet wel eerst zijn oude schip verkocht.
En dan heb ik mijn twijfels, want als een Fransman een boot ombouwt...;-))
Met groet..... Frank