Picaro
10 juni
1998
De route over de Maas verveelt nooit, hoe vaak we die
ook al gevaren hebben.
Die schitterende Ardennen, die kleuren groen en
bruin, de leuke kleine plaatsjes waar je zo kunt aanleggen... Prachtig!
Soms lijkt het net een 'boerderijspel', met al die kleine koeien en
schapen op de hellingen van de heuvels.
Om de hoek zie ik de spits Picaro komen en ik roep even op om
een praatje te maken. Blijkt een Nederlander te zijn, uit Maren bij Oss.
Hij vaart nu geladen van Chalon/Marne naar Roermond en loopt te
kankeren op de VNF. 'Dat is onze grootste concurrent', zegt hij. De
kosten van zijn ritje bedragen FF 900.
Als ik hem wijs op de
verbeteringen die ik overal zie dan is hij van mening dat de VNF alleen
maar 'mooie' dingen doet 'boven' water, maar de troep blijft liggen.
Toch merk ik zelf dat er overal gebaggerd is en dat de walkanten zijn
versterkt. Het heel slechte stuk bij km 116 is zelfs zo goed bevaarbaar
dat ik zonder problemen mijn 900 toeren kan halen.
Voorbij Stenay zie
ik nieuwe slaghouten op de sluisdeuren en voor ik het vergeet moet ik nog
melden dat er een groot aantal sluizen is geautomatiseerd boven Revin. Je
krijgt een 'Telecommand' mee en -drukken- maar!
Over het algemeen
werken de automaten goed, tenminste als je voorgangers bij het uitvaren op
de knop drukken. Anders blokkeert de zaak.
Een kleine storing onderweg
kon ik opheffen door een flinke trap tegen de eindschakelaar op de deur te
geven! Dat bespaart weer wachten op de -depannage- ploeg van de VNF!
Het nadeel van automatisering is dat het hele proces van het schutten
langer duurt (jaja, de computer denkt soms wel erg lang na hoor) en dat je
niemand meer spreekt onderweg. Vroeger maakte ik bij iedere sluis een
praatje en dan was ik meteen op de hoogte van alle nieuwtjes..
Met groet... Frank
Noodweer
10 juni
1998
Boven Sedan vinden we een mooie ligplaats aan een kade
in niemandsland. We liggen er prachtig maar 's avonds breekt er een enorm
noodweer los. De donder en bliksem zijn niet van de lucht en omdat het
kanaal boven het landschap uitsteekt voelen we ons als een 'dartboard' in
een Engelse pub.
Ik trek alle stekkers van marifoons, telefoon en TV er uit, want die
bliksem lijkt me niet bevorderlijk voor de apparatuur.
Na een flinke klap valt in het dorp in de verte alle verlichting uit.
Stikkedonker!
Krijg je met al die bovengrondse electradraden.
Onze tent houdt het goed uit in de hevige windvlagen maar bomen langs
het kanaal splijten bomen, takken breken af, kortom het kanaal is een
grote bende geworden. Wij moeten er de volgende dag voorzichtig doorheen
varen met de schroef uit zijn werk.
Van buren hier hoor ik van een
noodweer in Nederland waar in Elburg kanjers van hagelstenen zijn
gevallen.
Het hele weer lijkt in de war te zijn. De ene dag loop ik te zweten in
een korte broek, nu lijkt het er op dat de kachel maar weer eens aan moet!
Rare wereld, zeker 'El Ninjo', broeikaseffect, of de Ozonlaag??
Met groet... Frank
Fumay
10 juni
1998
Komen we na een rustig tochtje in Fumay
aan, blijkt dat een Hollandse kolonie te wezen! Barst van de jachten met
onze driekleur en het dorp ziet er uit als een plaatje uit een Neckerman
reisgids. Zelfs het frietkot ontbreekt niet. Maar evengoed een aardig
plekje om af te meren.
Op de heenweg vanaf Givet hadden we al 'Zwaan kleef aan' gespeeld met
een jacht dat niet door de tunnel durfde, verderop spoelt er een Deens
echtpaar de sluis uit en roept 'May we go behind you??' Dus ik had
een hele sleep achter me aan. Houdt wel op met z'n drieën bij de sluisjes,
maar ja... morgen extra vroeg op...
Even een mopje tussendoor ;-))
Weten jullie wat een "Duitse Spring"
is??
Dat krijg je te zien wanneer er een Duits jacht aan gaat leggen. Voor
er ook maar een touwtje aan wal ligt stapt er al iemand van boord met de
stroomdraad om die in het stopcontact te steken [haha...]
Dat heet
hier dus een Duitse spring!
Met groet... Frank
Groeten van Chip
10
juni 1998
Jullie moeten de groeten van Chip hebben! Hij
doet het zeer goed aan boord en is de hele dag druk in de weer. Sloopt
heel wat touwwerk trouwens ;-)
Iedere dag een nieuw stekkie, lekker
vrij in de buitenlucht en af en toe flink knokken met een Franse collega.
Kom ik tijdens de wandeling een Fransman tegen met een Espagnol, een
hond die groter is dan Chip maar veel op hem lijkt, zegt die vent
'Ahh.. quel beau chien! C'est un Espagnol??'
Waarop ik hem zeg:
'Non, c'est son cousin de Hollande!'
En dat klopt ook want de Espagnol is voor een deel de voorvader van de
Kooikerhond. De Spanjaarden brachten dat ras mee naar ons land met, hoe
heet die ook alweer, Alva geloof ik op school geleerd te hebben...
Maar in ieder geval het bevalt Chip prima aan boord en wij denken dat
hij straks thuis in Utrecht behoorlijk van slag zijn na al die vrijheid
hier...
Gisteren kwamen we ook nog langs 'Pouilly sur Meuse' waar we vorig jaar
Spetter begraven hebben. Even een emotioneel moment, we hebben Chip op
zijn voorganger gewezen en hopen maar dat we met hem net zoveel geluk
zullen hebben.
Met groet... Frank
Lekker eten
11 juni
1998
We zitten in een groep van pakweg 20 boten, allemaal
op weg naar Toul. Je komt elkaar steeds wel ergens tegen.
Je ziet dan verschillende bemanningen naar
een restaurant gaan om te eten. Nou kun je op twee manieren uit eten. Of
je kiest voor een 200 FF menu met veel liflafjes in een prestigieus
restaurant, of je gaat op avontuur en schuift aan in een klein
dorpsrestaurantje voor 50 ff.
Menu is er niet en je krijgt een bord
voor je neus en wacht af. Grote verrassing wat moeders uit de keuken
aansleept.
Hier aan boord doen we het anders. Koken is mijn hobby en wat er in een
restaurant op tafel komt, daar draai ik mijn hand niet voor om.
De
streek hier is bekend om zijn uitstekende rundvlees. Hier op de grote
weiden langs de heuvels grazen Friese zwartbond en Franse limousin naast
elkaar. Men probeert door kruisen de beste eigenschappen van beide rassen
samen te brengen.
Kom ik langs de slager en daar ligt in de koeling een prachtig
braadstuk naar me te lonken. Naar binnen dus en ik laat een dikke plak van
een kilo afsnijden. Dat wordt twee dagen smullen want daar maken we een
Bourgondische stoofpot van, met veel wijn, Provençaalse kruiden en
knoflook. In de drukpan ben je in een half uur klaar en twee grote porties
worden gekoeld bewaard om op smaak te komen en later te eten. Dat is pas
smullen!
Wat hier ook goedkoop te krijgen is zijn stukken kalkoen. Daar kun je
heerlijke Escalopes van maken, gekruid met peterselie, knoflook en peper.
En wat te zeggen van die voortreffelijke lamsbouten. Daar kun je dikke
schijven van kopen, compleet omgord met een plakje spek en een touwtje om
alles bij elkaar te houden. Dat doen de slagers hier vaak trouwens.
Vlees wordt ingepakt in een dun laagje spek en dat touw er omheen. De
mooiste stukken rundvlees zie je zo ingepakt in de vitrine liggen.
Om kort te gaan, wij vinden de kwaliteit van het Franse vlees, met name
rundvlees, beter dan we thuis kunnen krijgen. En dat merken we iedere reis
weer.
Loopt het water jullie al in de mond...?
Met groet... Frank