van beroeps naar recreatief

[popeye]

Hier het verhaal.
Ik heb nooit begrepen waarom de eigenaar van de loods bestraft moest worden. Hij had misschien iets gedaan wat niet mocht, maar om hem nou verantwoordelijk te stellen voor de dood van drie brandweermannen.
Een Volkert van de Graaf heeft bewust iemand gedood. Is vervroegd vrij gekomen. Heeft lak aan alle voorwaarden en regels die daarbij horen, en die laat men nog steeds vrij rondlopen. 15 maart laat ik merken wat ik van dit soort dingen vind!

Groet, Jack.

[Marie Christina]

Die schepen waren en zijn niet van X.
Die zijn van mensen die hun bootje daar stallen.
Dat ze niets aan hun boot doen kan X ook niets aan doen.

[schipper-willem]

Zaterdag is het en ik ga vast havengeld afrekenen en daar ik maandag op de trein ga en woensdag terugkom dacht ik 4 nachten af te rekenen ik had buiten de waard gerekend ik moest 5 dagen betalen handig bekeken van de gemeente Assen.
Dat ik die plaatsnaam nog met een hoofdletter durft schrijven!
Toch was er een of ander festival waardoor ik nieuwsgierig was geworden en daar het op een steenworp afstand was trachtte ik mijn licht dan maar eens op te steken.
Na wat ge(ver)dwaalt te zijn geweest schoot ik een uitspanning in en proefde een stella artios daar het dorstig weer was was één niet genoeg mede daar ik veel moet drinken van de dokter.
Terug aan boord was ik niet helemaal fit meer en viel al tv kijkend in slaap natuurlijk werd ik in een spastische pose wakker en dook gelijk het bed in.
Maandag op de trein en auto naar garage voor APK en dacht hem de andere dag weer op te halen niets was minder waar er was een atb sensor stuk en dat moest besteld en is dus morgen nog niet klaar.
Echter ik wilde de planning niet in de war brengen en samen besloten we dat vrouwlief de auto dan op zou halen er werd een ruilauto gebracht en ik kon ‘s avonds op repetitie toneel route
Woensdag 1 juni ga ik terug naar Assen waar ik heb afgesproken met neef Hendrik die op vakantie is in Hoger Smilde na snel nog even een paar boodschappen naar boord en zie een auto voor de boot stoppen met daarin neef en nicht die mee gaan varen naar Hoger Smilde.
Op de kaart gezien dat er geen sluis tussen zat dus 14.00 uur de trossen los en varen we weer door de twee havenbruggen dus 14.15 op de Drentse hoofdvaart of is het de Smildervaart?
Tegen vijven zijn we voor het bruggetje waar zij hun bivak hadden opgeslagen zet Hendrik aan de wal die de auto haalt en vaar ik samen met nicht Annie terug naar de Beilervaart waar ik afmeer.
Ik ben te gast bij hun die avond en besluit daar dan om de turfroute te ontdekken na een gezellige avond droom ik van verre verten en wat daar allemaal bij hoort!:



Het is inmiddels 2 juni als de Mercedes opnieuw gestart wordt.
De Beilervaart en het Oranjekanaal zijn onneembare bolwerken geworden met dit soort overspanningen, gelukkig zijn er toch nog mooie stukjes bevaarbare wateren overgebleven:




Hier heb ik zojuist de brug in de N 371 te witte wijk genomen en ben dus onderweg op de turfroute:



In de verte zie ik een brug openstaan en ze verwachten ons al er liggen 2 jachtjes in en de Vrijbuiter past er nog bij:



Gelukkig waren de opvarenden van de jachtjes ervoor behulpzaam met de zelfbedieningsbruggen voor Appelscha dus vaar ik veilig door:



Er valt één lotgenoot af dus varen we getweeën verder door de Friesche dreven en vind het een bijzonder mooie streek om door te varen al is hier voor de oorlog heel wat afgetobt met armoede.
Misschien dat ik tegenstrevers krijg maar armoe zoekt list en welvaart niet altijd geluk daarmee verdwijnt vaak het zelfbeeld en onderscheiden we vaak niet ons geluk.
Je was wel bemiddeld als je zo’n beurtschip had zeker in de ogen van de plaatselijke bevolking, met een schip kwam je immers overal de wereld was klein en de handelsplaatsen waar het allemaal gebeurde ver verwijderd van het gewone volk
Tjerk Hiddezoon de Vries (lees Fries) een naam die hij zich later tijdens de vele zeeslagen en overwinningen er extra bij nam dus; een waar zee admiraal uit de 17 tiende eeuw.
Echter op 44 jarige leeftijd tijdens een zeeslag werd hij dermate verwond aan been en arm dat hij snel naar Vlissingen werd gebracht waar hij overleed:





hier stopt voor even het verhaal.

[schipper-willem]

We gaan Appelscha weer uit en ik weet zeker dat ik hier de nodige bezienswaardigheden mis maar bij mij is tot nu toe altijd het gevecht tussen blijven en verder varen en dat laatste overwint nog steeds mede doordat er geen 2e stem in het kapittel is dat is eigenlijk ongezellig.
Het voordeel is dan wel weer dat je hooguit ruzie met jezelf krijgt wat soms wel heel lang aanhouden kan van die gemengde gevoelens als alleengaander.
Inmiddels afgeschut met een motordekschuit van de Provincie Friesland die aan het vuilvissen is oude fietsen matrassen en wat er verder zoal in het water huist:



Ook dit mag je wel onder industrieel erfgoed rekenen een soort van Boerenbond winkel waar vroeger met het schip zowel geladen als gelost werd dus nog enigszins in de oude stiel gebleven:



Samen met de voorganger passeren we sluizen en bruggen en geraken in Oosterwolde waar een wel bijzondere hefbrug op één poot de boel reguleert:



toch bleek het een tweepoter te zijn:



Nou ja, beter zo als gesloopt oude industrie in een modern jasje:



Het is al weer even geleden dat de laatste steilsteven hier 100 ton kunstmest heeft gelost:



hier eindigt dan weer even het verhaal, tot de volgende, Willem.

[schipper-willem]

Nog 15 afleveringen te gaan zal ik er nog twee opzetten:

Je zou zo maar rode oortjes kunnen krijgen als je achterom naar deze brug kijkt:



Er zijn onderhoudswerken gaande onderweg en ik kan ternauwernood het kraanponton vrijhouden en ondanks het uitdrijven van de Vrijbuiter voel ik toch nog even een hobbel onder water.
Ik dacht dat het net voor de drie tolhekken was juist voor de splitsing met de Tjonger.
De voorganger blijft hier te Donkerbroek vandaar dat ik hem op het volgende plaatje al gepasseerd ben maar wat een mooie snikke, een klein duwtje en hij drijft zo naar Oosterwolde:



De volgende foto onbewust van toeristische voorkeuren genomen blijkt een publiekstrekker te zijn voor hardinxvelders volgens ingewijden:



Van zuidoost naar noordwest gerekend gaan we hier van rechts naar links van de Petersburg:



Al deze pracht bevind zich even voor Klein Groningen:





Tot het volgende stukje maar weer.

[schipper-willem]

Lieflijk gelegen als een hanzestad in de bocht aan de rivier ligt Klein Groningen:



Wat een mooie doorkijkjes voor en door de brug:





En dan als verstild monumentje uit begin vorige eeuw of misschien nog wel ouder maar prachtig door eenvoud:



Stil na zoveel schoonheid ligt de boot in de sluis van Wijnjeterp;



en even verderop zit het er op voor vandaag bijzonder mooi met een uitstekende bediening van de vele kunstwerken:



zo stopt hier ook weer het verhaaltje van 2 juni 2016.

[Tim76]

En dat heb ik allemaal potverdikke moeten missen hè nou ja, alle redenen om er nog eens heen te gaan

Groeten van Tim

[schipper-willem]

Opnieuw een stralende dag de zon schijnt een put in ‘t dek en ik ga later deze dag zelfs schuilen voor de zonnebrand
Om 9.15 u vaar ik weer richting de sluis van Hemrik waarna het cameragebeuren weer aan gaat in de sluis van Lippenhuizen:



en daar het mooi weer is kan ik de zelfbedieningsbrugjes goed hebben op één eindje achter vast zet ik het gebeuren open en herhaal het zelfde ritueel door de brug:



Met soms wat omfloerst licht vaar ik verder door de dreven van de Compagnonsfeart en zie de contouren van Gorredijk voor me een sierlijk vliegende meeuw maakt het beeld omzoomd door rietkragen compleet:



Naar ik vermoed heeft de vaart hier rechtdoor gelopen maar een omweggetje dwingt mij om linksaf een nieuwe woonwijk te passeren over s.b.:



En na een flauwe bocht naar rechts en één links en één hele rechts vaar ik op Gorredijk af.
Het boek van weleer, aardrijkskundig woordenboek er bij gehaald dat in 1947 het volgende memoreert; een der grotere dorpen in Opsterland, 2250 inwoners aan de lijn van Heerenveen naar Drachten.
Naar het westen de Gorredijker of Nieuwe Vaart langs Oldeboorn naar Akkrum; naar het oosten de Opsterlandster Comapgnonsvaart.
Ontstaan als veenkolonie, Scheepswerven, kalkbranderij olieslagerij; zuivelgereedschap, melkbussen, kinderwagens, bamboe industrie; markten.
Letterlijk betekend Gorredijk moerasdijk, zo komen we toch weer wat te weten al is het 70 years ago.
Soms is dus achterom in de geschiedenis kijken net zoiets als het volgende plaatje, in de verte een dam en een mast uit een al wat vervlogen tijd in het zog van de Vrijbuiter wat wazig als een schilderij:



Terug in de werkelijkheid komen we nu toch in het plattelandsdorp Gorredijk:



Dan moet er een vergeten stukje tussen had ik maar Word maar met Office raakt er wel eens iets uit het zicht:

En dan blijkt Gorredijk ook nog eens een echt langgerekt dorp te zijn eigenlijk zou ik hier wel willen blijven maar het vaarverlangen heeft nu weer de overhand.
De vertrouwde winkels doen daar uiteraard flink in mee,Zeeman en Blokker o.a. weten waar je aan toe bent heet dat, en de bediening is zo aardig om steeds alles voor je gereed te maken dat je als vanzelf doordrijft:



Wat te denken van dit statige huis uiteraard vroeger weggelegd voor beter bedeelden maar ook het bankwezen zag wel brood in dit gebouw:



Het mijmeren stopt als we weer op gelijkniveau met het onderpand zijn en de brug zich gaat verheffen voor ons als enigste scheepje:



rustig vaar ik verder onder een stralende hemel en weet dan ook weer waarom ik doorvaar, een beetje schema en de weersvoorspelling die daadwerkelijk in de avond erg vochtig werd:



Dus heerlijk genieten van de schepen in de Nieuwe Vaart waaronder deze prachtig gerestaureerde praam een soort van Janina Plezier:



wat te denken van zo’n mooi tjalkje een lust voor het oog en wat is er vroeger hard mee gewerkt:



hier moet ik toch weer even van bijkomen zeg, Willem.

[schipper-willem]

Nadat er plaatsen voorbij kwamen als Terwispel en Kolderveen plaatsen waar ik geen notie van had kwam nu de molen uit 1856 in zicht die in1911 door brand zonder kap dus een gekopte molen een restauratie projekt en te zien was dat er vaardig gewerkt was de nieuwe kap en één roede al geplaatst.
Hier te zien op de achtergrond waar we zojuist de Nije Feart uitgekomen zijn en in het Nijdjip beland zijn.
Ineens komt mijn een boek voor de geest waarin de wonderlijkste schaatsavonturen beleeft worden over het Koningsdiep waar vader en zoon in de mist verdwalen bij de Uilesprong en uiteindelijk ergens bij Sloten aankomen.
De titel was “De Kunstenaar” van S P Akkermans een echt wonderlijk boek, nu weer varen:



en hier een plaatje van de molen zoals hij er 104 jaren bij heeft gestaan:





Ingewijden snappen al dat de Vrijbuiter onderweg is naar de Boarnstream met Aldeboarn als doorvaart iedere keer ervaar ik weer de schoonheid en geluk om in deze beelden te figureren:











De plaatjes spreken voor zich dus lassen we weer een flinke pauze in, Willem

[stevedem]

Mooie plaatjes weer !
Altijd en genot om te bekijken.

[schipper-willem]

Het volgende plaatje heeft mij altijd al zolang ik het schip ken geboeid is het nu een luxe motorklipper of is het een luxe klippermotor in ieder geval zal de opdrachtgever tot de bouw van dit schip wel zijn of haar redenen gehad hebben.
Te denken valt aan het zgn “klimmen“ van het het schip op de golven van Zeeland of het Wad dan wel het IJsselmeer met het overhangende voorschip minder water op het voordek:



Eenmaal in de Meinesloot ook weer een aantal voormalige binnenvaartschepen al dan niet getooid met sierselen waarvoor zij in eerste aanleg niet voor bestemd waren:



Gaan linksaf It Deel in om vanavond af te meren in Heerenveen in de stad dus na een blik op de vaarkaart ben ik tot besluit onder deze brug doorgevaren met een heel mooi doorkijkje.
Ik was er al doorheen gevaren en een stukje op de stad aan toen ik toch omdraaide om dit bruggetje in de lijn Meppel-Heerenveen-Leeuwarden vast te leggen:



En natuurlijk het pittoreske kapelletje van Haskerdijken:



Nog zoiets moois al zeggen misschien sommigen wat is daar nou aan, zou graag willen weten of dit plekje gerelateerd was met de vaart en waar diende dat dan voor hele fantasieën ontspruiten dan in mijn hoofd:



Veel verrassingen dus in de Hearresleat waar we in het volgende stukje op terug komen.
Willem.

[schipper-willem]

Scheepsmodellen te kust en te keur sommige casco’s hebben echt karakter en worden gekoesterd
wat zou het geweest zijn, een klein beurtvaardertje of een sleepboot:



Dan twee klassieke schottels:





Dit is in ieder geval een oud beurtscheepje:



En schepen in de hoek sober en solide wachtend op betere tijden:



Dit mooie model tjalk uit het slik herrezen wacht ook op een beter aanzien, eerst onder zeil en toen in de snelheid van de wederopbouw gemotoriseerd met stuurhut achterop voor de mensen een luxe.
Nu wordt zo’n scheepje hoe had men dat in de 50er jaren kunnen denken weer veelal in oude luister hersteld al zal het niet zonder motorvermogen herbouwd worden:



Daar gaan we daar maar weer een poosje over mijmeren, misschien van opdrukker naar het verlangen van een vaste inbouwmotor en wat zou het fijn zijn niet in weer en wind maar achter glas geriefelijk je werk te doen na het zware laden of lossen.
Dus de vooruitgang in de oude binnenvaart dat steeds weer op eigen initiatief daarin haar weg vond, hulde aan een tijdperk dat in inventiviteit nooit meer terug zal komen.
Groet, Willem.

[paure nesci]

telkens weer geweldig Willem !!
echt leuk om met je mee te varen op deze manier !
gr Do

[schipper-willem]

Dan een door de jaren heen verbouwde luxe motor, duidelijk zie je nog de veranderingen om het schip up to date te houden ten gunste van de verlader en het inspelen op de vervoersmarkt.
Gebouwd bij gebroeders Boot te Leiderdorp genaamd Geertruida Maria voor A Keijzer in Sommelsdijk 265 ton groot 37.30 L 6.06 B en 2.08 diep met 80 pk brons.
Het schip ziet er heel goed onderhouden uit en heeft geen afbreuk gedaan aan de uitstraling van stoere vrachtvaarder uit een toch al weer voorbije tijd voor haar:



De volgende is een motorpakschuit een sterk uitziend schip maar log opgebouwd:



Een sierlijke tjalk is het volgende beeld, duidelijk is het grote roer waar ze in de vijftiger jaren graag van af wilden, wat was het fijn sturen met een stuurrad zie vorig stukje van roestige tjalk;



Dan weer een jammer fotomoment toch heeft dit scheepje mijn aandacht, in begin zestiger jaren was dit een mooi door gerepareerd scheepje aan de eis van die tijd maar wat een onderhoud zou daar aan nodig zijn om iets van die luister te heroveren:



of het sterft een roemloos en zo te zien naamloos einde:



We naderen Heerenveen en vallen voor het sper dus wachten we op de dingen die komen gaan:



tot de volgende stukje.

[schipper-willem]

Tijdens het wachten betrok de lucht danig en toen de brugwachter arriveerde vielen de eerste regendruppels als uit een andere wereld vanwaar ik gekomen was.
Het verraste mij om door deze stad te varen met nog de sfeer van de wal waar eens beurtvaart en handel nog zichtbaar ten tonele werd gevoerd.
Pakhuizen als monumenten zonder weet van internet en webshops en wij die de boel daarmee verraden ons verleden zover mogelijk achter ons latend om gulzig digitaal te consumeren.
Natuurlijk is niet alles negatief bedoeld maar waar ligt ons verleden en hoe beelden we dat vol trots uit aan ons nageslacht hoe wij allemaal zover gekomen zijn.
Misschien komt het wel door de regen die zich in dit gebeuren meer en meer manifesteerde als je de volgende foto’s bekijkt:



Een prachtige stoere tjalk geeft gelukkig op de juist plaats weer wat zich hier heeft afgespeeld:





Dan verrassend een voormalig oliebootje voor bunkerwerk van de binnenvaart wellicht een Shell tankertje wat in haar waarde is gelaten dus mooi opgebouwd:



Deze kloeke voormalige beurtvaarder die na het tijdperk waarin de vrachtauto zijn werk had overgenomen werd gered en verbouwd misschien wel eerst voor de mosselvangst en later voor de garnalen vangst op het wad.
Hierbij moet ik denken aan de Schelde gebouwd in 1905 voor F en J Meulbroek uit Yerseke te Slikkerveer gebouwd het motor vermogen was 40 pk Hollandia en het schip mat 99 ton.
Thans is de eigenaar Meijers te Maastricht en het scheepje ligt als coffeeshop als eerste lengte boven het bunkerstation van Janssen en mogelijk hier het zusje de Usquert 5



Ik kon het allemaal rustig in ogenschouw nemen daar de brugwachter even zijn regenpak thuis was gaan halen dat nam ik hem beslist niet kwalijk want de waterkrijgsmacht werd overmachtig.
Nog zo’n juweeltje van historie een tjalkje zo uit de nadagen van zijn gemotoriseerde vrachtvaart vrijwel ongeschonden neergevlijd als geriefelijk woongenot:



tot de volgende keer maar weer,Willem.