Tja.. 46 jaar is al bijna een generatie te noemen. En hoe dat zo gekomen is...
Ik was toen 28 jaar jong en vol energie, die zit nu in de boot zou je kunnen zeggen.
Mijn vriendin wilde trouwen waar ik natuurlijk niets in zag,
Maar de familie drong aan dus ik moest wel. Toen hebben we een deal gemaakt en de vrouw kreeg het huis en ik een boot.
Je zou kunnen stellen dat dat bij de huwelijkse voorwaarden hoorde
Ik stroopte de mouwen op en ging aan de slag en de vrouw zorgde voor een goed gevuld potje waar ik alles van kon kopen wat nodig was.
ieder zijn bijdrage.
Samen heel veel avonturen beleefd met soms 'narrow escapes' maar de Hylke heeft ons nooit in de steek gelaten en altijd weer veilig thuis gebracht.
Twee generaties neefjes en nichtjes zijn in de vakanties in het achteronder opgegroeid en zo hebben wij dus ook nog een bijdrage aan de opvoeding geleverd. We horen nog wel eens dat ze die vakanties de mooiste ooit hebben gevonden.
Met mooie herinneringen nemen wij nu afscheid en de nieuwe baas zal er goed voor zorgen ondersteund door de kleinzoon van onze vriend waarmee we veel Frankrijkreizen hebben gedaan. Hij is helaas vroeg overleden. Die kleinzoon heeft een scheepvaart gerelateerd bedrijf
https://kroezenscheepstechniek.nl/ dus dat zit wel snor.
En wij proberen nog een tijdje het pensioenfonds leeg te halen
